Translate

Monday, December 31, 2007

σ'αυτό το σπίτι πού'ρθαμε τα ράφια είν'ασημένια, του χρόνου που θε νά'ρθουμε νά'ναι μαλαματένια


...εκ Πόντου

Αρχή Κάλαντα κι αρχή του χρόνου,
κι αρχή του χρόνου, πάντα Κάλαντα,
πάντα του χρόνου, πάντα ,του χρόνου.
Αρχή μήλον εν' κι αρχήν κυδώνεν,
κι αρχήν κυδώνεν.
Κι αρχή βάλσαμον το μυριγμένον,
το μυριγμένον
Εμυρίστεν ατό ο κόσμος Άλεν',
ο κόσμος Άλεν, για μυρίστ' ατό κι εσύ αφένταμ,
καλέμ αφέντα. Ερθαν καλά παιδία είσην πόρταν
και ξαν σην πόρτα σ '.
Άψον το κερί σ' κι έλα σην πόρτα σ'
κι έλα σην πόρτα σ'
Χαμηλόπα, χα ξερά τζιρόπα,
ξερά τζιρόπα.
Χα ξερά μαύρα κοικκίμελόπα,
κοκκιμελόπα.


....εκ Ικαρίας

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά , ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή καλός μας χρόνος , εκκλησιά με τ΄ άγιος θρόνος.
Άγιος Βασίλης έρχεται από τον κάβο* Πάπα,
βαστάει και στην πλάτη του μια μαλλιαρή θυλάκα*,
να βάλει μέσα τα ψωμιά , τις τηγανίτες , τα λεφτά.
-Εσένα , αφέντη , πρέπει σου καρέκλα καρυδένια ,
για ν΄ακουμπάς τη μέση σου τη μαργαριταρένια.
-Και πάλι ξαναπρέπει σου , βάλε στραβά το φέσι* σου
και δίπλα το βρακί* σου για να σκάσουν οι εχθροί σου.
-Πολλά ΄παμε τ΄αφέντη μας ας πούμε της κυράς μας.
-Κυρά ψηλή , κυρά λιγνή , κυρά ταπανοφρύδα*
που έχεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι στήθος,
και του κοράκου τα φτερά τά ΄χεις ταπανοφρύδια*
που όταν λουστείς και χτενιστείς και πας στην εκκλησιά σου
η στράτα* ρόδα γέμισε απ΄την περπατησιά σου.
-Πολλά ΄παμε και της κυράς , ας πούμε και της κόρης.
-Έχεις και κόρην όμορφη ,που δεν έχει ιστορία,
ούτε στην Πόλη βρίσκεται , ούτε στη Βενετία.
-Έχεις και κόρη όμορφη , βάλ΄τηνε στο ζεμπίλι*
και κρέμασέ τηνε ψηλά , να μη τη φάν΄ οι ψύλλοι.
-Πολλά ΄παμε , πολλά ΄παμε , μα δε μας εκεράσατε,
κι αν ακόμα θε να πούμε, βάλτε μας κρασί να πιούμε.
-Εφάγαμε τον πετεινό , να φάμε και την κότα
και δώστε μας το φλουράκι* μας, να πάμε σ΄άλλη πόρτα!
Μακεδονικά κάλαντα
Ήρθε πάλι νέο έτος εις την πρώτη του μηνός
ήρθα να σας χαιρετίσω, δούλος σας ο ταπεινός.
Ο Βασίλειος ο Μέγας ιεράρχης θαυμαστός
εις την οικογένειά σας νά 'ναι πάντα βοηθός.
Τα παιδιά εις το σχολείο να πηγαίνουνε συχνά
να μαθαίνουνε το βίο, της παρίδας τα ιερά.
Και για τους ξενιτεμένους έχω να σας πω πολλά,
σας αφήνω "καληνύχτα" και του χρόνου με υγειά


...παλιόθεν

Αρχιμηνιά κι' αρχιχρονιά κι' αρχή του Γεναρίου
αύριο ξημερώνεται τ' Αγίου Βασιλείου
να τον καλησπερίσομεν αυτό το νιόν αφέντη
πέντε φορές αφέντεψε και πάλι αφέντης είναι
πέντε κρατούν το μαύρο του εννιά το χαλινάρι.
και δέκα τον παρακρατούν αφέντοι καβαλάροι
καβαλικεύει χαίρεται πεζεύνει καμαρώνει
κι' όπου πατήσει ο μαύρος του πηγάδια θεμελιώνει
πηγάδια πετροπήγαδα κι' αυλές μαρμαρωμένες
μέσα σε κείνες τις αυλές τις μαρμαροστρωμένες
σύρμα και σύρμα το λουρί και σύρμα το λογάδι
κι' είς τον άφρον του λογαδιού κοιμάται ο νιός αφέντης
αν τον ξυπνήσω με νερό φοβούμαι μην κρυώσει
κι' αν τον ξυπνήσω με κρασί φοβούμαι μην μεθύσει
φέρετε μήλα δώδεκα, κυδώνια δέκα πέντε
κι' ένα κλαδί βασιλικό ίσως και τον ξυπνήσω.
Είπαμε δα τ' αφέντη μας να πούμε τσή κεράς μας
κερά ψιλή κερά λιγνή κερά καμαροφρύδα
κερά μ' όντέ θα στολιστείς να βάλεις τα καλά οου
τα μάρμαρα ραίζουνε από την ομορφιά σου
κερά μ' οντέ θα στολιστείς να πας στην εκκλλησία
βάζεις τση βάγιες απο μπρός τση βάγιες από πίσω
και του κοράκου το φτερό να μην σου δώσει ήλιος.
κερά την θυγατέρα σου γραμματικός τη θέλει
μ' αν είναι και γραμματικός πολλά προυκιά γυρεύει
γυρεύει μύλους δώδεκα και με τσή μυλωνάδες
γυρεύει αμπέλι ατρύγητα και με τσή τρυγητάδες
γυρεύει ελιές αμάζοχτες και με τσή μαζοχτάδες
γυρεύει και τον ουρανό τ' αστρη και το φεγγάρι
γυρεύει και τη θάλασσα μ' όλα της τα καράβια
γυρεύει και τον κυρ βοριά για να τα τιμονάρει.
Είπαμε δα και τσή κεράς να πούμε και τσή βάγιας
'Αψε βαγίτσα το κερί άψε και το λιχνάρι
να μπαινοβγείς στην κάμαρα να δεις τί θα μας βγάλεις
Γι' απάκια για λουκάνικα γι' αυγά καθαρισμένα
γι' άπο την μαύρην όρνιθα κανένα αυγουλάκι
κι' αν τά κανε κι' ή γαλανή να γίνουν ζευγαράκι
γι' από τον γέρο πίθαρο καμιά σταλιά λαδάκι
γι' από τον γέρο βάρελο καμιά σταλιά κρασάκι
γι' από το σακουλάκι σας κανένα δεκαράκι
Αν είναι με το θέλημα χρυσή μου περιστέρα
ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε καλησπέρα

Έπα πού καλαντήσαμε καλά μας επληρώσαν
καλά να είν' τα έτη τους και τα ποδόματά τους
κι' αν έχουν θηλυκό παιδί καλή μοίρα να λάβει
του Βασιλέα τον υιόν άνδρα να τόνε πάρει
Πάλι κι' αν είν' αρσενικό στη σέλα καβαλάρης
να σιέται να λυγίζεται να πέφτει το λογάδι ,
να το μαζεύουν άρχοντες να κάνουν δακτυλίδια
και τα μικρά αρχοντόπουλα μικρά παραμισίδια.
Καλή νύκτα σας και χρόνια πολλά

Τίνα, Άσπα, Γιάννη, Μήτσο μ', Φραντζέσκα, Μαρία
υείας, ευτυχίας και εις έτη πολλά!


Sunday, December 23, 2007

Να τα πούμε;













Καλήν ημέραν άρχοντες
αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη Θεία γέννηση
να πω στ' αρχοντικό σας .

Χριστός γεννάται σήμερον
εν Βηθλεεμ τη πόλει
οι ουρανοί αγάλλονται
χαίρε.. χαιρεται η φύσης όλη .

Εν τω σπηλαίω τίκτεται
εν φάτνη των αλόγων
ο βασιλεύς των ουρανών
και ποιητής των όλων .

Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι
το "Δόξα εν υψίστης"
και τούτο άξιον εστί,
η των ποιμένων πίστης.

Εκ της Περσίας έρχονται
τρεις μάγοι με τα δώρα
άστρο λαμπρό τους οδηγει
χωρίς να λείψει ώρα .








Φτάνοντας στην Ιερουσαλήμ
με πόθο ερωτούσι
πού εγεννήθη ο Χριστός
να πάν να τον ευρώσι .

Δια Χριστόν ως ήκουσε
ο βασιλεύς Ηρώδης
αμέσως εταράχτηκε
κι έγινε θηριώδης .

Διατί πολλά φοβήθηκε
δια τη βασιλεία
μην του τη πάρει ο Χριστός
και χάσει την αξία.

Κράζει τους μάγους και ρωτά
που ο Χριστός γεννάται
Εν Βηθλεέμ ηξέρομε
ο συγγραφεύς διηγάται

Τον είπε να υπάγουσι
και όπου τον εβρούσιν
Αφού τον προσκυνήσουσιν
να παν να του το πούσιν

Όπως υπάγει και αυτός
για να τον προσκυνήσει
Με δόλο ως μισόθεος
για να τον αφανήσει

Βγαίνουν οι Μάγοι τρέχοντας
και τον αστέρα βλέπουν
Φως θεϊκό κατέβαινε
και με χαρά προστρέχουν

Φτάνοντας εις το σπήλαιο
βρίσκουν την Θεοτόκο
Και βάστα στας αγκάλας
της τον Άγιον της Τόκο.

Γονατιστοί τον προσκυνούν
και δώρα του χαρίζουν
Σμύρνα χρυσό και λίβανο
θεό τον εφημίζουν

Σμύρνα είναι νέος άνθρωπος
χρυσός ως Βασιλέας
Και λείβανο νέος θεός
σ` όλη την ατμοσφαίρα

Αφού τον προσκυνήσασιν
ευθύς πάλι μισεύουν
Και τον Ηρώδη μελετούν
να πάνε για να εύρουν

Άγγελος εκ των ουρανών
βγαίνει τους εμποδίζει
Από άλλην οδό να πορευτούν
αυτός τους διορίζει

Και πάλι άλλος Άγγελος
τον Ιωσήφ προστάζει
Εις Αίγυπτο να πορευτεί
και εκεί να ησυχάζει

Να πάρει και την Μαριάμ
μαζί με τον υιό της
Γιατί ο Ηρώδης εζητεί
τον τόκο τον δικό της









Μη βλέποντας ο Βασιλεύς
τους μάγους να γυρίζουν
Στην Βηθλεέμ επρόσταξε
παιδί να μην αφήσουν

Χιλιάδες δεκατέσσερις
σφάζουν σε μια ημέρα
θρήνο καυθμό και οδυρμό
είχε κάθε μητέρα

και επληρώθην το ρηθέν
προφήτου Ισαϊου
ως και των άλλων προφητών
και του Ιερεμίου

Και εις ετη πολλά !

Monday, December 17, 2007

εξαιρετική έκθεση βυζαντινής αγιογραφίας

Από τις ωραιότερες εκθέσεις που έχω δει. Υπέροχες εικόνες και μια εξαιρετική συλλογή από σφραγίδες αρτοκλασίας που ξεκινούν απο τον ένατο αιώνα.
Ξεχωρίζει δεξιά η μικρογραφία των μετεώρων του κου καβαλλάρη.


Παρακάτω η πρόσκληση του Πανελλήνιου συλλόγου αγιογραφών και ελάχιστες φωτό από τα πολλά έργα που ξεχώρισα.



'Εκθεση βυζαντινής αγιογραφίας
17/12/2007 - 31/12/2007

Έκθεση βυζαντινής αγιογραφίας με έργα των μελών του, διοργανώνει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αγιογράφων.

Εγκαίνια: Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου, ώρα 19.00

Παράλληλα, θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά 150 ξυλόγλυπτες σφραγίδες από τις ιδιωτικές συλλογές των Θεοχάρη Προβατάκη και Φρίξου Πιτσόπουλου.

Στο πλαίσιο της έκθεσης θα πραγματοποιηθεί και ημερίδα με θέμα "Παράδοση και δημιουργία στη σημερινή εικονογραφική παραγωγή-τέχνη" την Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου στις 11.00. Εισηγητής θα είναι ο Νεκτάριος Μαμάης, Θεολόγος καθηγητής στο Λεόντειο Λύκειο Ν. Σμύρνης και αγιογράφος με master στην εικονογραφία (θεωρία και πράξη). Θα ακολουθήσει ομιλία του Δρος. Θεοχάρη Προβατάκη, Διευθυντή Συντονισμού του Υπουργείου Πολιτισμού και συγγραφέα με θέμα "Ξυλόγλυπτες σφραγίδες ευχαριστιακών και ευλογιακών άρτων στην Ορθόδοξη ανατολή".

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: καθημερινά 12.00 - 22.00
Στις 24 και 31 Δεκεμβρίου από 12.00-18.00
Στις 25 και 26 του μηνός θα παραμείνει κλειστή

Τόπος: "Τεχνόπολις", Κτίριο Δ10 - Αίθουσα "Κωστής Παλαμάς"
Διεύθυνση: Πειραιώς 100, Γκάζι
Επικοινωνία:
210 3461589

Friday, December 14, 2007

"Βρες την ειρήνη μέσα σου και χιλιάδες κόσμος θα σωθεί"

Τα Χριστούγεννα προ των πυλών. Η μεγαλύτερη γιορτή της αγάπης και της ελπίδας. Άνθρωποι, σπίτια, καταστήματα, πλατείες, πόλεις ολάκερες στολίζονται, καλλωπίζονται, ζουν την καθημερινότητα τους σε ρυθμούς γιορτινούς. Εκατομμύρια φωτάκια σκεπάζουν με την λάμψη τους ομορφιές και ασκήμιες.
Δέντρα, μπαλκόνια, πεζοδρόμια, σκουπίδια. Τα όμορφα γίνονται ομορφότερα, τα άσχημα εξαφανίζονται. Την νύχτα δε, δίνουν την πλήρη κάλυψη. Αρκούν τα φώτα, ο ήχος δεκάδων μελωδιών να ακούγονται ταυτόχρονα και που και που η μυρωδιά από αναμμένο τζάκι για να σου δωθεί η εντύπωση πως ξαφνικά και ως δια μαγείας όλα μας τα προβλήματα έπαψαν να υπάρχουν. Τουλάχιστον για όσον κρατούν οι γιορτές. Αρκούν λίγες μέρες, γνώριμες μυρωδιές και ήχοι για να σε ξανακάνουν παιδί κρυμμένο κάτω από την πολυθρόνα να περιμένεις υπομονετικά να δεις επιτέλους τον Αη Βασίλη . Και αυτός να μην φαίνεται, και συ να περιμένεις κοιτώντας το στολισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Κάθε στολίδι, κάθε φωτάκι, κάθε κλαρί και φύλλο. Όταν ξυπνάς πια, έχει ήδη αφήσει τα δώρα του ο Άγιος και ενώ λυπάσαι που τον έχασες, το πρόσωπο σου αστράφτει μεμιάς βλέποντας τα δώρα του.

Τα Χριστούγεννα άλλοι στολίζουν τον νεογέννητο Χριστό, άλλοι την μοναξιά τους, άλλοι την εγωπάθεια τους. Άλλοι αναζητούν πάντα ένα τρόπο να δώσουν αγάπη, άλλοι βρίσκουν πάντα μια δικαιολογία στην αδιαφορία τους. Αυτό που δεν βλέπουμε ή δεν θέλουμε να δούμε δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν υπάρχει. Η ασχήμια, ο φόβος, η απομόνωση είναι πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που θα έπρεπε να μας βγάλει από τον μικρόκοσμο μας. Αντ΄αυτού βλέπουμε μόνο λαμπερά στολίδια και γεμάτα πορτοφόλια να ανοιγοκλείνουν στο «πνεύμα» των ημερών. Το δώρο είναι απόδειξη αγάπης, ναι. Το αληθινό δώρο όμως είναι η αγάπη και η συμπόνια και η έμπρακτη βοήθεια σε ανθρώπους που την έχουν ανάγκη.
Άστεγοι, άρρωστοι, αποφυλακισμένοι, ολομόναχα παιδιά, άνθρωποι κακοποιημένοι σωματικά και ψυχικά, κοινωνικά απομονωμένοι, είναι γύρω σου, είναι δίπλα σου , σε βλέπουν χωρίς να σε κοιτούν, σου ζητούν χωρίς να σου μιλούν μια αγκαλιά κι έναν καλό λόγο. Μια απλή, ζεστή, ανθρώπινη αγκαλιά , ένα χέρι τρυφερό και να τους πεις «μη φοβάσαι, εγώ είμαι εδώ για σένα, όλα θα πάνε καλά».

Το ότι γεννιόμαστε μέσα σε μια χριστιανική οικογένεια και βαπτιζόμαστε μωρά ακόμα δεν μας εξασφαλίζει μόνιμα ότι θα είμαστε πάντοτε μέσα στο φως και στην χάρη Του. Αυτό θα εξαρτηθεί από τον αγώνα που θα κάνουμε συνειδητά ως ενήλικες. Φανταστείτε εαυτούς ως αθλητές εβρισκόμενοι ένα βήμα μπροστά από τους άλλους συναγωνιζόμενους στην εκκίνηση. Το αν θα φτάσετε στο τέρμα είναι δική σας αποκλειστικά ευθύνη.

Όπως όταν περνάμε έξω από εκκλησία και κάνουμε τον σταυρό μας, τούτο να κάνουμε κι όταν περνάμε έξω από νοσοκομείο, γηροκομείο αλλά κι από φυλακή. Άρρωστοι, φυλακισμένοι και οι οικογένειες τους υποφέρουν και αυτοί, περισσότερο κι από μας τους υγιείς. Όταν ανάβουμε κεράκι υπέρ υγείας και αναπαύσεως, ας ανάψουμε ένα και για όσους υποφέρουν σωματικά και πνευματικά και για όσους έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη. Μην σκέφτεσαι στενόμυαλα, μην μένεις άπραγος πιστεύοντας ότι θα σε εξαπατήσουν, ότι η βοήθεια σου θα πάει χαμένη, μην χάνεις την πίστη σου. Κράτα την καρδιά σου ανοιχτή και προχώρα. Ψάξε, μάθε. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι και συλλογικοί φορείς που βοηθούν πραγματικά και ανιδιοτελώς και τρομαχτικά πολλοί περισσότεροι που χρήζουν άμεσης βοηθείας.

Πήγες ποτέ σε νοσοκομείο γηροκομείου;
Δεν υπάρχει άλλο μέρος που να σφίζει από τόση μοναξιά. Μοναξιά που πονάει αφόρητα αμφότερους και η ανημπόρια που σε καταβάλλει και σε απελπίζει, γιατί δεν μπορείς να κάνεις τίποτα παραπάνω από το να σηκώσεις το μαξιλάρι της γιαγιούλας ή απλά να μένεις εκεί να την ακούς να σου λέει "πονάω" σφίγγοντας σου το χέρι με απίστευτη δύναμη. Απλά δεν μπορείς να βγεις από το δωμάτιο και όταν κάποτε τα καταφέρεις αισθάνεσαι ότι έμεινες άπραγος. Κι όμως, έδωσες πολύ περισσότερα από όσα νομίζεις. Έδωσες την παρουσία σου και την προσοχή σου. Αυτό που μπορούσες.

Αναρωτήθηκες ποτέ πως περνούν οι οικογένειες των φυλακισμένων;
Δεν είναι όλοι αλήτες, ούτε εγκληματίες και οι περισσότεροι αφήνουν έξω παιδιά λιγότερο τυχερά από τα δικά μας. Πάνε σχολείο; Έχουν να φάνε; Ποιος τα φροντίζει;

Μπήκες ποτέ σε νοσοκομείο χωρίς να έχεις δικό σου άρρωστο;
Κάνε το όταν σε κυριεύει η δική σου απελπισία ή ακόμη και η.....καταναλωτική μανία (!)

Σου ήρθε να βρίσεις εκείνο τον Πακιστανό στο φανάρι γιατί ντε και καλά ήθελε να σου πλύνει με το βρωμόπανο του το πεντακάθαρο σου τζάμι; Σκέψου πρώτα πως αυτός ο ενοχλητικός τύπος ξεπουλήθηκε και θαλασσοπνίγηκε για να γλιτώσει από την πείνα και το πιθανότερο με το βρωμόπανο του να τρέφει ολάκερο το χωριό στην πατρίδα του.

Δες γύρω σου, μην κλείνεις τα μάτια.

Κι αν δεν μπορούμε να βοηθήσουμε οικονομικά υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι. Η προσευχή, η στήριξη ατομικά, η προσωπική παρουσία, η κοινωνική αποδοχή, δίνοντας δουλειά σε αποφυλακισμένους, στηρίζοντας τις οικογένειες τους αλλά και μέσα από συλλογικούς φορείς για να διαχειρισθούν εκείνοι το προϊόν της αγάπης μας. Απλά μην αποστρέψουμε το βλέμμα μας από αυτούς. Το δόσιμο δεν μετριέται με το χρήμα.......

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα

Tuesday, December 11, 2007

Ένα απλό γεύμα

Λένε πως την ευτυχία την βρίσκει κανείς στα απλά πράγματα. Σε μια ματιά, μια λέξη, μια γεύση.
Να, σε ένα απλό, απλούστατο φαγάκι. Τίποτα το σπέσιαλ, το μοναδικό αλλά σίγουρα αναπάντεχα ευχάριστο όταν ένας 7χρονος ορκισμένος μερεντο-ποπκορν-γαριδο-μακαρονάς, που το ψάρι μια του μυρίζει και μια του βρωμάει, βρίσκει ξαφνικά το φαγκρί πεντανόστιμο!

Και σιγά τα ωά.... ένα απλό ψαράκι ήταν, ίσαμε 1 κιλό. Καθαρίστηκε, αλατίστηκε, πιπερώθηκε, ριγανώθηκε μέσα κι έξω. Στρογγυλοξάπλωσε σε τέσσερις κόλλες χαρτί μαζί με δυο χούφτες χοντροκομμένη μαραθόριζα, μέσα κι έξω κι αυτή. Λαδώθηκε κατά πως του έπρεπε και τυλίχθηκε καλώς.
Χουζούρεψε για μια ωρίτσα στους 180 κι όταν άναψε και κόρωσε, ξεσκεπάστηκε να πάρει ανάσα για κανά τεταρτάκι. Ξεντύθηκε και παρφουμαρίστηκε με ξινούτσικο λεμονάκι.
Βρήκε την καλύτερη παρέα δίπλα στο δροσερό αλατισμένο αγγουράκι και την καλύτερη θέση στο μενού του 7χρονου.

Monday, December 10, 2007

Στο Γκαζι ολα εχουν πια αλλαξει


Είναι η ιστορία τεσσάρων ανθρώπων που ονομαζόντουσαν Καθένας, Κάποιος, Οποιοσδήποτε και Κανένας.
Υπήρχε μια σημαντική σουλειά που έπρεπε να γίνει και ζήτησαν από τον Καθένα να την κάνει. Καθένας ήταν σίγουρος ότι Κάποιος θα την έκανε. Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να την είχε κάνει, αλλά Κανένας δεν την έκανε.
Κάποιος θύμωσε γι'αυτό το πράγμα επειδή ήταν δουλειά του Καθενός. Καθένας νόμισε ότι ο Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να την κάνει αλλά Κανένας δεν συνειδητοποίησε ότι δεν θα την έκανε Καθένας. Τελικά Καθένας έριχνε το φταίξιμο σε Κάποιον, την στιγμή που Κανένας δεν έκανε αυτό που θα μπορούσε να είχε κάνει Οποιοσδήποτε!

"Ποτέ να μην αμφιβάλλεις για το ότι μια μικρή ομήγυρη αποφασισμένων ανθρώπων μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Πράγματι, είναι οι μόνοι που μπορούν" Μάργκαρετ Μήντ

..και τα καταφέρνετε κάθε χρόνο, κάθε μέρα, κάθε στιγμή