Άνοιξη! Ο λα λα... Οι νερατζιές μοσχομυρίζουν, τα πουλάκια τιτιβίζουν, κι αν εξαιρέσω την μπουλντόζα φάτσα κάρτα στη βεράντα μου που χορεύει ολημερίς - και μεις μαζί της - σε ρυθμούς ρίχτερ, τιτιβίζω και γω με την σειρά μου και προσπαθώ να χορτάσω την μεγάααααλη μου όρεξη που μου έφερε αυτή ταύτη η άνοιξη.Άλλοι βγαίνουν στον ήλιο σαν τα σαλιγκάρια μετά την βροχή και λιάζονται σαν τις γάτες. Άλλοι κατακλύζουν τα παραλιακά καφέ με κοντό μανικάκι και rayban γυαλάκι. Εμένα πάλι η όρεξη μου ανοίγει για μαστοριλίκια πάσης φύσεως. Από σοβατίσματα έως καλλιτεχνήατα. Βέβαια στις μέρες μας που ένα καλό σοβάτισμα είναι σπάνιο το βλέπεις και σαν καλλιτέχνημα.
Στην προκείμενη την πλήρωσε ένα μεταλλικό τραπεζάκι καφενείου, δώρο από το γάμο μου. Χρόνια ολάκερα έλεγα και δεν αποφάσιζα να δοκιμάσω ένα ψηφιδωτό. Βασικά βαριόμουν. Χρειαζόμουν μια μυρωδάτη άνοιξη για να φορτσάρω. Πήρα τα υλικά μου, τις αμέτρητες σακουλίτσες με βότσαλα από και γω δεν ξέρω πόσες παραλίες (χόμπι της μάμης) και ιδού το βοτσαλοψηφιδωτό τραπεζάκι μου που πολύ το χαίρομαι κι ας έχει πάμπολλες ατέλειες. Η αρχή όμως είναι το ήμισυ του παντός και έπονται πολλές συνέχειες....
Βήμα 1ον:
αφαιρούμε το παλιό χρώμα,
πλένουμε πολύ καλά με σαπουνάκι και νεράκι και
τρίβουμε με τριβείο ή γυαλόχαρτοΒήμα 2ον:
σχεδιάζουμε με ένα μολυβάκι το σχέδιο μας ή αν είμαστε πιο σουρεάλ παρακάμπτουμε το προσχέδιο και απλώνουμε μια σεβαστή ποσότητα καλής κόλλας πλακιδίων.
Στρώνουμε καλά και αρχίζουμε να κεντάμε το σχέδιο μας με τα βοτσαλάκια μας.
τέλος, θα δείχνει κάπως έτσι...Βήμα 3ον:
ναι, αλλά δεν τελειώσαμε ακόμα. Στο επόμενο στάδιο θα πρέπει να περάσουμε τον αρμόστοκο. Όπως κάνει και ο πλακάς όταν τοποθετεί δάπεδο. Λόγω του υλικού όμως (βότσαλο γαρ) επιλέγουμε μια σεβαστή στρώση από εποξειδική ρυτίνη 2 συστατικών και..."χώνουμε" το στεφάνι μας να φτιάξει ένα πλαίσιο γύρω από το τραπεζάκι έτσι ώστε να συγκρατήσει την ρητίνη στην επιφάνεια και να μην κυλήσει όξω...
αφού στεγνώσει καλά καλά και σκληρύνει για τουλάχιστον μια εβδομάδα, αφαιρούμε τα τοιχώματα και αν έχουμε γιο λεβέντη και καραμπουζουκλή νεαρότατης ηλικίας τον "διπλαρώνουμε" και τον στέλνουμε μαζί με τον πατέρα του για το απαραίτητο τρίψιμο όπου απαιτείτε με ντουκόχαρτο 2000....
και ιδού η τελική όψη του τραπεζιού. Βοτσαλάκια κάτω από το νερό. Έτσι δείχνει η παραπάνω ρητίνη, σαν υγρό γυαλί.τις θερμές μου ευχαριστίες στα έταιρα μαστόρια μπαμπά-γιο που χωρίς την βοήθεια τους δεν θα πίναμε το καφεδάκι μας μες την καλή χαρά σε ένα τέτοιο ξεχωριστό δημιούργημα..
10 comments:
καταρχήν διόρθωσε γρήγορα τα "έταιρα" μαστόρια μην έχουμε δράματα, παρ΄εκτός κι αν το γράφεις έτσι από άποψη, οπότε γούστο σου και καραμπουζικλίκι σου, εγώ πάω πάσο και επικροτώ κι από πάνω!
Να σου πω μικρό μαυριδερό πεφταστέρι, εκείνη την, πως την λένε, εποξειδική ρυτίνη που θα τη βρω μάνα μου;
Τα υπόλοιπα υλικά να υποθέσω ότι σου ξέμειναν από την ανακαίνιση;
...και γιατί έβαλες το "μαύρο" σου παιδί να κάνει τη δουλειά, το ξανθό τι έκανε δηλαδή, έδινε εντολές; φυλετικές διακρίσεις κάνουμε τώρα;
δεν βλέπεις μωρέ το δικό σου χρώμα πρώτα;
φτου σου πια!
Ούιιιιι!Τι όμορφο!!
Κακός Λύκος
καλέ...ο Τζων Μπόυς!!! που 'σαι συ μαυροτσουκαλάκι μου; σ'έφαγε η εστατιά;(τι είπα η γυναίκα;) Λεπόν,
το ξανθό παιδί την έκανε με ελαφρά οπότε μού'μεινε το μαύρο...
την ρυτίνη θα την βρεις στην neotex πλατεία Καραισκάκη - πίσω από το Περοκέ.
@ ούιιιι λύκε μ' ούιιιι
@ α...τζων μπόυ...στα μούτρα σου!
Εχω μείνει άναυδη! Όλο μπαίνω και το κοιτάω και σήμερα τύπωσα τις οδηγίες. Αυτη την εποξικη ρυτινη που δεν την ξερω, την παιρνεις παο μαγαζια με χρωματα-σιδηρικα; Μπράβο! Πάρα πολύ ωραίο!
καλημέρα Κική,
δεν ξέρω αν το έχουν τα χρωματοπωλεία, αλλά σίγουρα το εχουν μαγαζιά με είδη χόμπι. Το πωλούν σαν υγρό γυαλί αλλά σε πολυ μικρή ποσότητα και υπερτιμημένο. Εγώ το πήρα από μεγάλη προμηθευτική εταιρία (Neotex) που πωλούν και λιανική.
Έχε υπόψη σου όμως πως είναι λίγο μπελαλίδικο με την έννοια ότι η ετοιμασία του υλικού θέλει μαθηματική ακρίβεια, αλλά και η ίδια η επιφάνεια θέλει ανάλογη προετοιμασία (να μην κυλήσει το υγρό κτλ)
Εμείς δεν πειραματιστήκαμε γιατί το στεφάνι μου το έχει δουλέψει πολύ καλά αυτό το υλικό λόγω εργασίας.
Δοκίμασε σε κάτι με μικρή επιφάνεια με ήδη τοίχωμα ή ακόμη καλύτερα ρίξε μέσα σε καλούπια. Αρκεί πρώτα να περάσεις το όποιο καλούπι με αποκολλητικό υγρό.
Φιλιά πολλά
απλά υπέροχο!
Ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις.
Post a Comment