Η γαλοπούλα, τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες και τόσα άλλα εδέσματα σύγχρονα ήταν άγνωστα στον Πόντο. Αλλά και αρνί, αγελάδα, πρόβατο τα αγόραζαν, δεν είχαν για να σφάξουν. Μόνο κότες (κοσάρες) είχαν, και κότες έσφαζαν. Για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι έκαναν σαρμάδες, ψωμί καλαμποκένιο, τυροκλωστή, μουχτερό (γουρούνι) παστωμένο με γουλία (παραπούλες) και μπόλικο ρακί.
Στρώνανε το γιορτινό τραπέζι κι έπαιρνε καθένας την θέση του. Έπαιρνε ο νοικοκύρης ένα ποτήρι ρακί κι έκανε προσευχή:
« εις το όνομα του Πατρός και του Υιού κι του Αγίου Πνεύματος» και εύχονταν σ’ όλη την οικογένεια «Καλοχρονία, υειάς κι ‘ ευλογίας, και του χρόνου»
Μετά το φαγητό άρχιζε το γλέντι με χορό και κεμεντζέ, και στο τσακίρ κέφι, αρχίζαν οι πιστολιές (μπαλωθιές κατά τους κρητικούς) από όλες τις γειτονιές και γινόταν «Ανάστα ο Κύριος»!
Oρίστε το πιο απλό και ταυτόχρονα γιορτινό χριστουγεννιάτικο φαγάκι..
Κεσκέκι με κοσάρα
- μια μεγάλη κότα αλανιάρα (2 κιλά περίπου)
- 2 φλιτζάνια αποφλοιωμένο σιτάρι ή κορκότο
- 5-6 γεμάτες κουταλιές σούπας φρέσκο αγελαδινό βουτυράκι
- αλατοπίπερο.
Καθαρίσουμε και αλατοπιπερώνουμε την αλανιάρα. Γεμίζουμε τον σορβά της (κοιλιά) με σιταράκι. Την βάζουμε σε νερό με ένα κρεμμύδι στο οποίο έχουμε καρφώσει 2 καρφάκια γαρύφαλλο και το υπόλοιπο σιταράκι γύρω της και συμπληρώνουμε τόσο νερό όσο να την σκεπάσει. Βράζουμε σε σιγανή φωτιά για 4-5 ώρες.
Στo στάδιο όπου η κότα έχει διαλυθεί, αφαιρούμε τα κόκαλα και τα γαρύφαλλα. Καίμε το βούτυρο (αγελαδινό πάντα) και το ρίχνουμε στο μείγμα.
Ανακατεύουμε συνέχεια με ξύλινη κουτάλα μέχρι το φαγητό μας να χυλώσει τόσο που με το σήκωμα της κουτάλας να τραβιέται σαν κλωστή.
Βγάζουμε το κεσκέκι και το σερβίρουμε στην υπέροχη γιορτινή και βαθειά πιατέλα
Το κεσκέκι φτιάχνεται με κάθε πτηνό με ευκολόβραστη σάρκα, το δε ιδανικό πλην της κότας είναι το περιστέρι!..
Το αποφλοιωμένο στάρι το λέμε καντουμά, στη θέση του μπορεί να μπει κορκότο, αποφλοιωμένο, πλυμένο και χοντραλεσμένο στάρι (αλλά όχι πλιγούρι)
Το κεσκέκι φτιαχνόταν εκτός από τα Χριστούγεννα και στο γαμήλιο γλέντι, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Αθήναιο, αντίδωρο και προκαταβολή για το μελλούμενο «σεμινάριο»
Και σ’ όλους ,αγαπημένους και μη, φίλους και εχθρούς,
«Καλοχρονία, υείας κι ‘ ευλογίας, και του χρόνου»
4 comments:
Peftasteri, πρωτίστως Χρονια πολλά!
Οι διαδικτυακές περιπλανήσεις μου με έφεραν απόψε στο μπλόγκ σου, το οποίο οφειλω να ομολογήσω βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον και καλοφτιαγμένο. Θα σε επισκέπτομαι. Μαθαίνω κιόλας πολλά πράγματα που δεν ήξερα
Χρόνια πολλά Γλάρε,
Χριστός γεννέθεν!
Καλώς όρισες, σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
Καλή χρονιά αστεράκι μου!
To είπα εγώ οτι πρέπει να μας μάθεις Ποντιακή κουζίνα.
Θα το κάνω το πιάτο, μόλις πέσει στα χέρια μου αλανιάρα κότα.
Κυρίως επειδή παρατηρώ οτι εκτός των άλλων είναι και διαίτης :-)
Σε φιλώ
Καλή χρονιά
Post a Comment