Φθινοπώριασε για τα καλά, σήμερα μάλιστα χειμώνιασε καλά καλά.
Η γη (έστω τα παρτέρια βρε αδελφέ) ποτισμένα από την βροχή, ο αέρας κρύος και καθαρός, τα φυλλώματα καλά πλυμένα αστράφτουν κάτω από τον ήλιο που'βγαλε τα δόντια του , ανάψανε τα τζάκια και τα καλοριφέρια κι ο αέρας μυρίζει ανάκατα σόμπα και ....Πάσχα ! Οι νερατζιές ξανάνθισαν και με αποσυντόνισαν, ξαφνικά ένοιωσα μια παράλογη κούραση . Λες και μπήκα σε μια μηχανή του χρόνου και "έτρεξα" πέντε μήνες μπροστά. Κι όλα αυτά μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, εξαιτίας κάποιας νερατζιάς κι ενός τρελού νυχτολούλουδου που ξεγελάστηκε από την καλοκαιρία κι είπε να ξανανθίσει.
Τελικά όλα θέλουν τον χρόνο τους και την σειρά τους. Όπως και η γεύση. Ο κολιός τον Αύγουστο και η κανέλα τον χειμώνα. Ζεστή κανελομένη μηλόπιτα, κανελάδα, καφές καυτός πασπαλισμένος με κανελα, αρωματικό ρυζόγαλο....
Βάζω χοντρές μάλλινες κάλτσες, φουλάρω το τζάκι, κάθομαι οκλαδόν στην μεγάλη μαξιλάρα κι ανοίγω το πολύτιμο τεφτέρι της γιαγιάς Βασώς.
Κανελλομένο ρυζόγαλο με πορτοκάλι
1 λίτρο γάλα πλήρες
2 φλυτζανάκια του καφέ ρύζι γλασσέ
5 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
1 κουταλιά του γλυκού νισεστέ
Βάζω το ρύζι (χωρίς να το πλύνω) σε ένα κατσαρολάκι με ένα δάκτυλο νερό.
Φουλάρω την φωτιά και όταν πάρει βράση (κανά 5λεπτο μετά) ρίχνω το γάλα.
Ανακατεύω, χαμηλώνω την φωτιά στο ενάμισυ και αφήνω να ψηθεί το ρυζάκι στο γάλα για κανα μισάωρο με τρία τέταρτα. Ανακατεύω τακτικά.
Ένα τέταρτο πριν το τέλος προσθέτω την ζάχαρη. Πριν αποσύρω από την φωτιά ρίχνω και τον νισεστέ διαλυμένο σε λίγο νεράκι.
Έτσι καυτό όπως είναι, γεμίζω μικρά πορσελάνινα χρωματιστά μπωλάκια -σιέλ και βεραμάν - κι αφήνω να κρυώσει το ρυζογαλάκι και να πήξει καλά. Πασπαλίζω με κανέλα και τριμμένη φλούδα πορτοκαλιού. Καμμιά φορά ρίχνω την τριμμένη φλούδα μέσα στο ρυζόγαλο μαζί με την ζάχαρη για νά'ναι η γεύση του πορτοκαλιού ακόμα πιο έντονη.
Παίρνω το βιβλίο μου στο ένα χέρι, το ρυζογαλάκι μου στο άλλο και στρώνομαι μπροστά στο αναμένο τζάκι με έναν αχνιστό καφέ στην καυτή του ποδιά.
Επιτέλους, μύρισε κρύο, κανέλλα και χειμώνας...
8 comments:
Μπα σε καλό σου peftasteri μου, με ρυζόγαλο στο ..τζάκι; Πάρε τον καλό σου αγκαλιά και φτιάξτε ένα κοκτέϊλ, ανοίξτε κανένα κρασάκι και τις καρδιές σας οπωσδήποτε!
Ο Χειμώνας αργεί ακόμα!
ωραίο το ρυζόγαλο, ωραίο και το ντεπιεδάκι.
Είναι εύκολο να μου πεις που το ανακάλυψες το δεύτερο γιατί θέλω να αλλάξω κι εγώ εμφάνιση κάποια στιγμή?
Καλό χειμώνα.
Katerina το ρυζόγαλο πάει παντού (τόσο μου αρέσει)
και όσο για τον καλό μου, έννοια σου και τον έχω...εκπαιδεύσει!
amo, καλώς ήρθες. Όσο για το ντε πιές, δες στο τέλος της σελίδας (Pannasmontata)
Σ'ευχαριστώ και για το καλωσόρισμα και για την απάντηση.
Μπήκα στη συγκεκριμένη σελίδα αλλά δεν κατάλαβα πως αλλάζει το template.
Συγγνώμη που καταλαμβάνω χώρο με άσχετα σχόλια.
amo δώσε μου ένα e-mail σου και θα δω τι μπορώ να κάνω
Νομίζω ότι τη βρήκα την άκρη.Θα το κοιτάξω.Σ' ευχαριστώ.
...που να σου κόψει ο τσαχλαμάς πιά!
Με λύγωσες με το ριζόγαλο!
Με γεια το νέο look, πολύ ωραίο!
Παρ' όλο που δεν αντέχω καν τη σκέψη του ρυζόγαλου, μπορεί να το δοκιμάσω το δικό σου.
Με ιντριγκάρισε το πορτοκάλι!!!
Post a Comment