στης Αίγινας την Παναγιά
σε δροσερό ακρογιάλι,
την ώρα που ο ήλιος έδυε
κι έλουζε τα μαλλιά τους,
μιαν ευχή εκάμανε
νά΄ναι μαζί για πάντα,
νά'ναι ο Θεός τους βοηθός
να τους βλογεί για πάντα.
Ο ήλιος εβασίλεψε
εβγήκε το φεγγάρι,
μεμιάς αγκαλιαστήκανε
φωτίστηκαν ολούθε,
γλέντι μεγάλο αρχίνησε
κι ακόμα τραγουδούμε !
σε δροσερό ακρογιάλι,
την ώρα που ο ήλιος έδυε
κι έλουζε τα μαλλιά τους,
μιαν ευχή εκάμανε
νά΄ναι μαζί για πάντα,
νά'ναι ο Θεός τους βοηθός
να τους βλογεί για πάντα.
Ο ήλιος εβασίλεψε
εβγήκε το φεγγάρι,
μεμιάς αγκαλιαστήκανε
φωτίστηκαν ολούθε,
γλέντι μεγάλο αρχίνησε
κι ακόμα τραγουδούμε !
4 comments:
Συγχαρητήρια,μας συγκίνησες!Να ζήσουν τα παιδιά!
Η Σίτσα λέει:αν είναι αυτοσχέδιο,τι δουλειά έχεις στο γραφείο;;Άρχισε να γράφεις...(Εγώ όμως ξέρω ότι γράφεις!)
yeah baby, αυτοσχέδιο....
Παρά την έμφυτη(;) αντιπάθειά μου για κάθε ...γαμήλια διαδικασία, δεν μπόρεσα να μην συγκινηθώ από τον όμορφο τρόπο που την περιγράφεις!
Επίκουρε, σας μερσώ τα μάλλα(!) (έκφραση αγαπημένη του...φιλομαθή πατέρα μου)είστε πολύ καλός.
Για το... αρχείο, δεν ήμουν εγώ η νύφη, αλλά ο αδελφός μου γαμπρός.
Και η χαρά μου για την νέα μου αδελφή είναι τέτοια που πραγματικά δεν περιγράφεται...
υ.σ δυστυχώς λόγω του εργασιακά εμπύρετου Αυγούστου που ζω σχεδόν ουτε ματιά δε ρίχνω πια. Ευελπιστώ όμως πως ταχιά θά΄ρθει η μέρα που θα κάνω τις απογευματινές τσάρκες μου στα λημέρια των μπλόγκερς και πάλι.
Post a Comment