το σταυροδρόμι της καρδιάς μου

Αναμνήσεις και μνήμες από τις γειτονιές της Πόλης, και τα σταυροδρόμια της και από την ευωδία που άφησε στην καρδιά μας η χώρα των ζώντων.

«Τα σταυροδρόμια της γης είναι οι τόποι όπου συναντιούνται οι λαοί, οι φυλές και οι πολιτισμοί.
Εκεί, στα σταυροδρόμια, η συνάντηση με τους άλλους είναι σταυρός, αλλά και ταυτόχρονα ευλογία.
Στα σταυροδρόμια της γης πονάς από την συνάντηση με τον άλλο, τον ξένο. Εκεί, είναι πιο εύκολο να ξεπεραστούν οι εθνικοί εγωισμοί και ν’αναμετρηθούν πιο προσωπικά οι ματιές. Στα σταυροδρόμια της γης, αν θέλεις, μπορείς να γίνεις παιδί, έφηβος, άνδρας, άγιος.
Το Σταυροδρόμι της Πόλης, της αγιασμένης και πονεμένης, τέτοιος τόπος ήταν πάντοτε, και τέτοιος θα μείνει πάντα. Η φωνή των αγίων, που κρύβονται κάτω από την δισχιλιόχρονη ιστορία των χωμάτων του, έτσι το θέλουν να γράφει το χτες, το σήμερα και το αύριο του.»

Το παιδικό εξώφυλλο δεν προσδιορίζει την ηλικία του μελλοντικού αναγνώστη, μα τα παιδικά χρόνια του συγγραφέως στην Πόλη, του πατέρα Κωνσταντίνου, πνευματικού μου όπως και εκατοντάδων άλλων ψυχών.
Όποια και αν είναι η πορεία μας στην ζωή, το σίγουρο είναι πως διαβάζοντας τούτο το βιβλιαράκι ξαναβρίσκεις τις ισορροπίες σου, ξαναγίνεσαι παιδί. Ξαναγίνεσαι άνθρωπος.