Translate

Thursday, December 08, 2005

Santa Claus ή Άγιος Βασίλης;

 



Αγαπημένο μου ημερολόγιο

πάντα τέτοιες μέρες έρχονται στον νου μου θύμισες από παλιές, πολύ παλιές, προϊστορικές εποχές. Τότε που ήμουν κούτσικο παιδάκι, το ίδιο θυμωσιάρικο και πεισματικά εκνευριστικό με τώρα. Τότε που ενώ όλα τα παιδάκια πίστευαν στον Αη Βασίλη, εγώ από πείσμα ξίνιζα το κατά τα άλλα γλυκό μου μουτράκι, φύσαγα το τσουλουφάκι μου με χάρη και επέμενα πως «τσου! δεν υπάρχει, δεν υπάρχει» ενώ βαθειά μέσα μου ήλπιζα στην ύπαρξη του και ευχόμουν να κλείσει τα μάτια στον κακιασμένο μου χαρακτήρα και να μου φέρει και πάλι δώρο. Δεν με ένοιαζε τι, πυζάμες, παιχνίδι, βιβλίο, μια αηδία, δώρο νά’ταν και ότι νά’ταν. Με ένα απλό δωράκι θα ήξερα πως ότι και αν δήλωνε η μαμά μου, εντούτοις και κατά βάθος ήμουν καλό παιδί και με είχε συγχωρέσει.
Για πέντε-έξι χρόνια καλά πήγαινε η «δουλειά». Πείσμα, ξίνισμα, δώρο, φιλιά, χρόνια πολλά, αναθεώρηση πεποιθήσεων για του χρόνου.
Την έβδομη παραμονή Πρωτοχρονιάς, το ασημένιο δεντράκι μας με τις κρυστάλλινες μπάλες στο σαλόνι περίμενε και πάλι να υποδεχθεί τον Άγιο με τα δώρα. Όπου Άγιος κάθε φορά ο μπαμπάς βέβαια αλλά που να το ξέραμε οι μικροί και αθώοι πετροβολιστές. Ο οποίος μπαμπάς γυρνώντας βράδυ από το μαγαζί, έμπαινε κρυφά, άφηνε τα δώρα, έβγαινε στις μύτες και χτυπούσε το κουδούνι της εξώπορτας για να ρίξει στάχτη στα μάτια. Ντριιιιιν ντριιιιιν

- Μα καλά, πότε ήρθε ο Αη Βασίλης; Μόλις τώρα κοίταξα στο δέντρο και ήταν άδειο! Χα ! ο μπαμπάς τα έφερε! Ναι, αλλά πότε; Πως δεν τον κατάλαβα; Ρε μπας και υπάρχει Άη Βασίλης; Αααααα χαζή που είσαι! Φυσικά δεν υπάρχει!
Ο μπαμπάς δεν μπορεί να πει ψέματα. Δεν είναι στα γονίδια του, στο dna του βρε αδελφέ. Τον πρόδωσε το χαρακτηριστικό του γελάκι.

Να λοιπόν η επιβεβαίωση, η καταστροφή, το γκρέμισμα του μυθικού κάστρου, το παραμύθι που δεν υπάρχει. Αφού δεν υπάρχει ‘Αη Βασίλης, η Σταχτομπούτα ήταν τσόκαρο, η Κοκκινοσκουφίτσα τα είχε κάνει πλακάκια με τον κακό τον Λύκο, ο παπουτσομένος γάτος ακάλυπτη επιταγή και οι νεράιδες κακές ξεδοντιασμένες μάγισσες....

- Δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει!
- Μωρό μου, δεν υπάρχει Άη Βασίλης με κόκκινη στολή, ιπτάμενο έλκηθρο, τάρανδους και υπηρέτες ξωτικά. Ούτε έχει ροδαλά μαγουλάκια και καλοταϊσμένη κοιλίτσα. Και σίγουρα δεν φέρνει δώρα την Πρωτοχρονιά.
- Υπάρχει όμως ο Άγιος Βασίλειος, ο αληθινός άγιος, ο καλός και ο ταπεινός. Με τη μακριά του μαύρη γενειάδα, τα σκεωμένα του μάγουλα, το φτωχό του ράσο, που μας δωρίζει την σοφία του και την προστασία του κάθε χρόνο, κάθε μέρα, κάθε στιγμή.

Στιγμιαία ψυχική ανάταση, χασκογελώ αμήχανα, (μη δείξουμε ότι μας έπιασαν αδιάβαστους) καρφώνω το βλέμμα στη γιαγιά και αναμένω....

......Ο Άγιος Βασίλης, ήταν δεσπότης της Καισάρειας στη Μικρά Ασία. Πιο πέρα από το δικό μου χωριό. Πέρα, βαθειά στην Ανατολή. Ήταν καλός και πράος και ο πατέρας όλων. Όλους τους αγαπούσε και όλοι τον αγαπούσαν και τον σέβονταν.
Εκείνα τα χρόνια όμως ήταν δύσκολα πολύ. Συχνές επιδρομές, λεηλασίες, φόροι..
Κάποια μέρα, ο στρατηγός της περιοχής μπήκε μέσα στην πόλη και ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της Καισάρειας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη και θα τους έπαιρνε σκλάβους. Άφησε προθεσμία μέχρι το άλλο πρωί για να μπορέσουν να συγκεντρωθούν οι θησαυροί.
Ό λαός φοβήθηκε μα εναπόθεσε τις ελπίδες του στον Άγιο Βασίλειο και τον Θεό.
Ο Άγιος προσευχήθηκε όλη την νύχτα για να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε και ο στρατηγός μπήκε ξανά στην πόλη συνοδευόμενος από τους αξιωματικούς του και ζήτησε να δει τον δεσπότη, ο οποίος προσευχόταν ακόμη στον ναό.
Θυμωμένος και με θράσος απαίτησε το χρυσάφι της πόλης μα και ότι πολύτιμο υπήρχε. Ο Άγιος Βασίλειος απάντησε πως ήταν φτωχοί, δεν είχαν τίποτα το πολύτιμο να δώσουν πέραν της φτώχιας και της πείνας τους. Τότε ο στρατηγός απείλησε τον Άγιο πως αν εδώ και τώρα δεν γίνει το θέλημα του, θα τον εξορίσει πολύ μακριά από την πατρίδα του ή ακόμη μπορεί και να τον σκοτώσει. Οι χριστιανοί της πόλης αγαπούσαν τόσο πολύ τον δεσπότη τους, που άρχισαν να μαζεύουν ότι είχαν και δεν είχαν για να τα προσφέρουν στον στρατηγό για να σωθούν. Αυτός όμως, όντας ανυπόμονος, μνησίκακος και απάνθρωπος, για να κορέσει τον θυμό και εγωισμό του, διέταξε να επιτεθεί το στράτευμα του στην πόλη και να κάψει τα πάντα. Ο Μέγας Βασίλειος αμέσως έπεσε στα γόνατα και προσευχήθηκε για να σωθεί ο φτωχός λαός. Ξάφνου, εμφανίστηκε μπροστά του ένα σεντούκι γεμάτο με τα χρυσαφικά που είχαν μαζέψει οι πολίτες. Την στιγμή όμως που ο στρατηγός άπλωνε τα χέρια του για να ανοίξει το σεντούκι και μόλις ακούμπησε τα χέρια του στα χρυσαφικά, έγινε το θαύμα! Μια μεγάλη λάμψη είδαν στην αρχή όσοι ήταν εκεί και αμέσως μετά ένα λαμπρό και πανέμορφο καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του στον στρατηγό και τους δικούς του στρατιώτες. Ο εχθρός αφανίστηκε σε ελάχιστο χρόνο. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και οι στρατιώτες του οι άγγελοι του Κυρίου!
Έτσι σώθηκε η Καισάρεια , η ιστορία της σωτηρίας της έκανε τον γύρο του τότε γνωστού κόσμου και για αρκετό καιρό συνεχίστηκε η ειρηνική ζωή των κατοίκων της πόλης.
Ο Μέγας Βασίλειος όμως βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Πως να επιστρέψει πίσω δίκαια τα χρυσαφικά στους κατόχους τους, αφού μέσα στην αναπουμπούλα δεν έγινε καταγραφή και δεν γνώριζε ποιος έδωσε και τι. Προσευχήθηκε λοιπόν και πάλι στον μεγαλοδύναμο Θεό και Εκείνος τον φώτισε τι να κάνει.
Κάλεσε όλους τους διακόνους και τους βοηθούς και τους είπε να ζυμώσουν τόσα ψωμάκια όσοι και οι κάτοικοι της πόλης και μέσα σε κάθε ψωμάκι να βάλουν και λίγα χρυσαφικά. Όπερ και γένοιτο, τα ψωμάκια ετοιμάστηκαν, ο Μέγας Βασίλειος τα ευλόγησε και τα μοίρασε στο λαό. Στην αρχή βέβαια όλοι παραξενεύτηκαν, μα η συνέχεια ήταν πιο θαυμαστή γιατί κάθε ένας που έκοβε το ψωμάκι του έβρισκε μέσα τα δικά του χρυσαφικά!
Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι, που έφερνε χαρά και ευλογία μαζί. Ένα ξεχωριστό δώρο από έναν ξεχωριστό άνθρωπο, έναν μεγάλο Άγιο της εκκλησίας μας.
Για αυτό και εμείς κάθε χρόνο, την ημέρα του Αγίου Βασιλείου, φτιάχνουμε την βασιλόπιτα με ένα φλουρί κρυμμένο.
Υπάρχει λοιπόν Άγιος Βασίλης και φέρνει δώρα όχι μόνο στα παιδιά μα σε όλους όσους τον αγαπούν. Και είναι μοναδικό και θαυμαστό το δώρο του. Ευλογία και Χαρά! .......


Η αλήθεια είναι, και πρέπει να το ομολογήσω πάραυτα, πως ουδέποτε οι γονείς μου μας παραμύθιασαν με την εικόνα του Άγιου CocaCola. Αυτή την είχα από το σχολείο και τα έντυπα – αυτοκόλλητα της εποχής. Δεν τον ακύρωναν, ούτε όμως τον αποδεχόντουσαν υπερβολικά. Αντίθετα, τώρα αντιλαμβάνομαι πως μας καλλιεργούσαν την έννοια-ύπαρξη του Άγιου Βασίλη που αγαπά όλη την πλάση και ιδίως τα παιδιά, προσπερνώντας τα στοιχεία της εμφάνισης του. Διότι πολύ σωστά, η εμφάνιση είναι παραπλανητική, ενώ η καρδιά αληθινή.

Εδώ που το σκέφτομαι, μπορεί να συγκριθεί ένας «κατασκευασμένος» Άγιος με έναν αληθινό; Τι σχέση έχουν ο τσαχπίνης και χοντρούλης Santa Claus, με ολοστρόγγυλη κοιλίτσα, ροδαλό και χαρωπό προσωπάκι, ευτραφής με στρογγυλά γυαλιά λευκογένειο, με κόκκινη στολή και μαγικές ικανότητες που κατοικεί στον Βόρειο Πόλο και περιστοιχίζεται από νεράιδες του χιονιού και ξωτικά και ενώ είναι μια πραγματικά γοητευτική ιστορία, εντούτοις δημιουργήθηκε και πλασαρίστηκε βασικά για να διαφημίσει αναψυκτικά και εποχικό εμπόρευμα, με τον καλοσυνάτο, πολύ ψηλό και πολύ αδύνατο Άγιο Βασίλειο;
Ο Άγιος είχε σκούρο και χλωμό δέρμα, κοντά μαλλιά και μακριά μαύρα γενιά, μακριά μύτη και τα φρύδια του ήταν τοξοειδή, τα μάτια του ήταν σκούρα και η ματιά του βαθειά και ερευνητική, το μέτωπό του ήταν μεγάλο και ήταν μονίμως ζαρωμένο έμοιαζε δηλαδή με άνθρωπο που συνεχώς σκεπτόταν, είχε προβλήματα με την υγεία του και υπέφερε από το πραγματικά ανυπόφορο κρύο και γενικά βαρύ χειμώνα της Καππαδοκίας.
Η οικογένεια του Αη Βασίλη ήταν στ' αλήθεια μια οικογένεια Αγίων, είχε παππού μάρτυρα, τα αδέλφια του Γρηγοριος ήταν επίσκοπος Νύσσης και Πέτρος επίσκοπος Σεβαστείας και ο ίδιος επίσκοπος Καισαρείας, οι αδελφές του ήταν όλες αφιερωμένες στον Θεό, με πρώτη πρώτη την Αγία και σοφή Μακρινα που ήταν αυτή που επηρέασε τον Αη Βασίλη να στραφεί στην χριστιανική πίστη.
Ο Ναυκρατιος ενας άλλος αδελφός του ασκήτευε στην έρημο του πόντου κι πέθανε μόλις 27 χρόνων . Τον Πατέρα του τον έλεγαν και αυτόν Βασίλειο και ήταν ρήτορας δηλαδή δικηγόρος, ενώ την μητέρα του την έλεγαν Εμελεια και ήταν πολύ σοφή και αγία γυναίκα.
Η οικογένεια του Αγίου Βασιλείου είχε 11 παιδιά (5 αγόρια - 6 κορίτσια) και όλοι διακρίθηκαν στου Χριστού την πίστη, ο Αγιος μας γεννήθηκε στην Νεοκαισαρεια το 330μ.Χ. περίπου δηλαδή πριν 1668 χρόνια (όλες οι περιοχές που αναφέρουμε ήταν κάποτε ελληνικές ενώ σήμερα ανήκουν στην επικράτεια της Τουρκίας) σπούδασε στην Αθήνα σε φιλοσοφικές σχολές μαζί με τονφίλο του Αγιο Γρηγόριο τον θεολόγο και πέθανε σε ηλικία 48 ετών τον Δεκέμβριο του 378 μ.Χ κηδεύτηκε την 1η Ιανουαρίου του 379 μ.Χ. και κάθε πρωτοχρονιά όπως γνωρίζουμε γιορτάζουμε την μνήμη του.


ok βρήκα τι τους συνδέει. Το μήνυμα της αγάπης! Ναι, αλλά από πότε η αγάπη πρέπει προσφέρεται με το αζημίωτο, έστω και αν αυτό μεταμφιέζεται σε
δώρα ;

Γιατί τούτα είναι πρόσφατο φρούτο, νεοαφιχθέν και εισαγώμενο. Ήρθε πακέτο με την καλοζωία μας και τον καταναλωτισμό μας. Ταίριαξε υπέροχα με τον εαυτούλη μας, έκανε πέρα την αγαπημένη οικογένεια, εξαργύρωσε τη φυγή του μπαμπά με την γκόμενα . Έκλεισε τις πόρτες μας και αμπάρωσε τις καρδιές μας ενώ στόλισε την βεράντα με όλα τα φωτάκια και λαμπιόνια σαν άλλο τσίρκο Μεντράνο, βοήθημα στο πνεύμα των ημερών αλλά όχι των Χριστουγέννων.
Έστρωσε γιορτινό τραπεζομάντηλο και κρυστάλλινα ποτήρια, στόλισε και άναψε το τζάκι αλλά πήρε από δίπλα τους παππούδες γιατί χαλούσαν το ντεκόρ και που να τρέχουμε με τις πάπιες μέσ’τις γιορτές. Στο γηροκομείο θα έχουν και παρέα.
Στο όνομα του Άγιου εξαγόρασε την καλή συμπεριφορά των κακο-καλομαθημένων μας το πολύ μέχρι το Πάσχα, όπου τότε θα πληρωθεί το υπόλοιπο ποσό.

Μέχρι πρότινος, όχι δώρα δεν υπήρχαν αλλά ούτε ο άρτιος ημών ο επιούσιος. Και όμως, η αγάπη ξεχείλιζε στο φτωχικό τραπέζι. Με τη μαμά, τον μπαμπά, τους παππούδες, ενίοτε όλο το σόι. Το κρύο, ακόμη και αυτή την αρρώστια. Έλαμπαν τα μάτια όπως η φωτιά στη ξυλόσομπα, γλένταγαν οι καρδιές στα κάλαντα, γέμιζε όλο το σπίτι, φούσκωνε, έβγαινε από τα παράθυρα και κυλούσε στον δρόμο. Άγγιζε κάθε περαστικό, κάθε πέτρα, κάθε πλάσμα. Με μύθους, ιστορίες ναι, αλλά χωρίς ανταλλάγματα. Γιατί αγάπη είναι μόνο προσφορά και δόσιμο και αυταπάρνηση! Posted by Picasa

Tuesday, November 15, 2005

η ώρα η καλή!

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Νιώθω υπέροχα αν και κουρασμένη. Είμαι ακόμη στο γραφείο βλέπεις με ένα κεφάλι καζάνι αλλά με καρδιά που φτερουγά. Είναι λίγες μέρες τώρα που προσπαθώ να γράψω κάτι σημαντικό και δεν βρίσκω τα λόγια. Μα έτσι δεν γίνεται πάντα; Όταν κάτι υπέροχο συμβαίνει μπλοκάρει το ρημάδι το μυαλό, σταματά το βεντιλατέρ, κοκκινίζουν τα μαγουλάκια και σε εξαιρετικές περιπτώσεις αλλού πατάς και αλλού βρίσκεσαι. Οk δεν έφτασα ακόμη σε τέτοιο σημείο αλλά ας έρθω στο προκείμενο δυστυχώς άνευ πρωτότυπου ύφους.

Χτυπά το τηλέφωνο. Οποία έκπληξις! Το αδέλφι μου από την νήσο. Μετά τις γνωστές ερωταπαντήσεις, ρίχνει την μπόμπα...
- Να σου πω και τα ευχάριστα
- Για πε..
- Παντρεύομαι! (νυμφεύομαι εννούσε αλλά δεν του βγήκε)
Αφού ανασήκωσα το ακουστικό από το πάτωμα, ψέλλισα
- Ορίστε;
- Παντρεύομαι (δις)
- Που, πως, πόσο ποιο;
- Ε, να, ξέρεις .....
Μέγας κρυψίνους το αδελφάκι, σιγανό ποταμάκι λέει ο λαός. Άντε να πείσω, μάνα, θειάδες, ξαδέλφια και γενικά το σόι το ατελείωτο ότι ουδεμία πληροφορία είχα και πως και εγώ η ίδια το πληροφορήθηκα μόλις και δια τηλεφώνου. Είναι και πρωτότυπο το σκανιαχτέρ!

Πέρασε κανάς μήνας και αφού έγιναν οι απαραίτητες γνωριμίες και η αναμενόμενη «ακτινογραφία» της μέλλουσας νύφης από την πεθερά της και ο «ασθενής» πέρασε τις εξετάσεις με άριστα, έμενε να γνωρίσει και η κουνιάδα (η αφεντομουτσουνάρα μου) την νύφη. Όπερ και εγένετο....

Ένα σπίτι ζεστό, φιλόξενο, άνθρωποι χαμογελαστοί, έξω καρδιά. Με τον καλό τον λόγο, το αστείο, το πείραγμα. Με το που μπήκα μέσα, αμέσως με κέρδισε. Μια οικειότητα, μια ζεστασιά με τύλιξε και σίγουρα δεν ήταν το καλοριφέρ. Πρώτα μας υποδέχθηκε η Κλεοπάτρα, η νύφη, με ένα πρόσωπο φεγγάρι, σκούρα ξανθά μαλλιά, ροδαλό προσωπάκι και γεματούτσικη όσο πρέπει. Είχε μια συστολή δεν μπορώ να πω, αλλά ίσως έχει να κάνει και με την σοβαρότητα που την διακρίνει. Εμ, βέβαια, τον αδελφό μου αγάπησε. Κύλησε ο ντέτζερης και βρήκε το καπάκι του.
Μετά η αδελφή της, πιο μικρή και εντελώς διαφορετική. Πουθενά δεν μοιάζουν, ούτε στα χρώματα ούτε στην συμπεριφορά. Πιο αλέγκρα η μικρά.
Η μητέρα της είναι από μόνη της μια αγκαλιά. Σαν την Λωξάντρα στα νιάτα της. Παχουλή, φρατζολάτη με ένα γάργαρο γέλιο που σε συνεπαίρνει.
Αφού μας κέρασε ένα λικεράκι από φρέσκο καρύδι νά σου και ο πάτερ φαμίλιας.
Ψηλός, ροδαλός, έξω καρδιά. Με το καλησπέρα, χάθηκε στην πίσω πόρτα να πάει στα βαρέλια να φέρει κρασί. Και άσπρο και κόκκινο. Δικό του. Να το βρέξουμε! Κάθε ώρα που περνούσε έμπαινε και από ένας στενός συγγενής στο σπίτι.
Ο ένας πιο ευχάριστος από τον άλλον.

Και φυσικά στρώθηκε και το τραπέζι με όλα τα καλούδια φτιαγμένα από τα χεράκια της μέλλουσας νύφης.
Κοκοράκι κοκκινιστό στο φούρνο (από το κοτέτσι τους περικαλώ), κουνελάκι με μπαχαρικά (έχουν και κουνελάκια), λαζάνια στο φούρνο και τόσα άλλα

Τα είπαμε, τα ήπιαμε, γελάσαμε, φχαριστηθήκαμε. ώσπου ήρθε και μας αποτελείωσε με ένα σοροπιαμένο γαλακτομπούρεκο που τέτοιο δεν έχω καταφάει. Έτσι, για να μας δέσει. Λες και το είχε ανάγκη. Όταν είσαι η χαρά του Θεού δεν χρειάζεται τίποτα, ούτε καν ένα σοροπιασμένο γαλακτομπούρεκο....

Η ώρα η καλή λοιπόν και με την ευχή μου!

Καληνύχτα αγαπημένο μου ημερολόγιο...

Friday, November 04, 2005

Το χιούμορ σώζει ..

 


Με ζώδια, αστρολόγους, σφαίρες, αβγομαντείες και γενικά οτιδήποτε έχει σχέση με τέτοιου είδους ψευτοαναζητήσεις έχω πλήρη αποχή εκ πεποιθήσεως. Όμως, δεν μπορώ να μην απολαύσω ένα χιουμοριστικό κείμενο έστω και αν αφορά μία από τις παραπάνω
"παγίδες άμυαλων" όπως χαρακτηριστικά πιστεύω.

Ιδού λοιπόν ένα κείμενο άκρως χιουμοριστικό έως και σαρκαστικό. Δεν είναι δικό μου, δεν ξέρω σε ποιον ανήκει. Στα χέρια μου έφτασε από έναν φίλο. Αφού με κόπο συνήλθα από γέλια και δάκρυα, είπα ότι τέτοιο "φαρμακο διάθεσης" δεν πρέπει να μπει στον κουβά. Ας μπει λοιπόν σε τούτο το blog.
Tips: Το αφεντικό σε απόσταση ασφαλείας, κλείνουμε κουρτίνες, καταβάζουμε τηλέφωνα, παίρνουμε άφθονα χαρτομάντηλα, ανασύρουμε από τα βάθη της μνήμης ότι είμαστε λαός αυτοσαρκαστικός και ξεκινάμε...



Χαρακτηριστικά ζωδίων
Κριός 21/3 - 20/4
Είστε συντηρητικοί άνθρωποι. Αυτό σημαίνει ότι είστε κότες!!! Φοβάστε την ίδια σας την σκιά και δεν είχατε ποτέ γκόμενο/α που δεν σας καταπίεζε. Χρησιμοποιείτε μόνο Windows γιατί φοβάστε να δοκιμάσετε το Linux. Κανένας Κριός δεν έκανε ποτέ κάτι το σημαντικό. Καλύτερα για όλους θα ήτανε να αυτοκτονήσετε.
Ταύρος 21/4 - 20/5
Έχετε μεγάλη υπομονή. Είστε χαζοί και γι΄ αυτό επιμένετε πάντα στις απόψεις σας. Δεν καταλαβαίνετε πότε πρέπει να το βουλώσετε. Τρώτε χοντρά κολλήματα και σας κοροϊδεύουν όλοι. Είστε γενικά φαιδρά και αξιολύπητα άτομα, που νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα.
Δίδυμοι 21/5 - 21/6
Είστε κλασσικοί διανοούμενοι. Είστε διπρόσωπα γουρούνια και σας μισούν όλοι. Είστε τσιγκούνηδες και δεν έχετε πραγματικούς φίλους. Έχετε μία τάση για παθητικό σοδομισμό και αιμομιξία. Λέτε αρλούμπες και αλλάζετε τις ηλίθιες απόψεις σας κάθε 10 δευτερόλεπτα.
Καρκίνος 22/6 - 22/7
Έχετε μεγάλη κατανόηση για τα προβλήματα των άλλων. Αυτό σας κάνει τα τέλεια κοροΐδα. Είστε κλαψιάρηδες και αναποφάσιστοι. Είστε παντελώς άχρηστοι και δεν πετυχαίνετε τίποτα ποτέ. Οι περισσότεροι Καρκίνοι που καταλήγουν στη φυλακή είναι αθώοι.
Λέων 23/7 - 23/8
Είστε γεννημένοι ηγέτες. Βέβαια αυτό το νομίζετε μόνο εσείς. Όλοι οι άλλοι έχουν αντίθετη άποψη. Ο Χίτλερ ήταν Λέων. Είστε ματαιόδοξοι και δεν αντέχετε αντικειμενική κριτική. Προσπαθείτε να επιβάλετε τα πιστεύω σας με απολυταρχικό τρόπο.
Παρθένος 24/8 - 22/9
Είστε πολύ συστηματικοί τύποι. Αυτό συμβαίνει γιατί είσαστε ρεμάλια και τεμπέληδες. Σας αρέσει να ξύνεστε όλη μέρα. Είστε εξπέρ στο να φορτώνετε τη δουλειά σας στους άλλους. Σας παίρνει ο ύπνος την ώρα του σεξ και προτιμάτε τον παθητικό ρόλο γιατί θέλει λιγότερη προσπάθεια. Ιδανικά επαγγέλματα: Σεκιουριτάς και δοκιμαστής στρωμάτων.
Ζυγός 23/9 - 22/10
Είστε καλλιτεχνικοί τύποι. Δεν έχετε καμία επαφή με την πραγματικότητα. Δεν θα κάνετε ποτέ χρήματα γιατί είστε ανίκανοι και σπάταλοι. Οι γυναίκες Ζυγοί έχουν περίεργα γούστα και ανισόρροπες απαιτήσεις από όλους. Οι άντρες Ζυγοί αρέσκονται στην αυτοϊκανοποίηση μπροστά σε καθρέφτη. Στο σεξ οι επιδόσεις των Ζυγών είναι για γέλια.
Σκορπιός 23/10 - 22/11
Οι χειρότεροι όλων! Είστε κουτοπόνηροι και προσπαθείτε με δόλια μέσα να ανεβείτε επαγγελματικά. Είστε αναίσθητοι και αν φτάσετε ψηλά θα είναι γιατί είστε γλυφτρόνια και τομάρια. Οι γυναίκες Σκορπιοί κάνουν καριέρα ως striper, ενώ οι άνδρες είναι πλασμένοι για δήμιοι. Θα έπρεπε να σας δολοφονούν σε νεαρή ηλικία.
Τοξότης 23/11 - 21/12
Είστε οι κλασσικοί αισιόδοξοι. Έχετε μία ανεμελιά που οφείλεται στο γεγονός ότι είστε καθυστερημένοι και χαζοχαρούμενοι. Είστε ολότελα άχρηστοι και ατάλαντοι. Οι περισσότεροι Τοξότες είναι αλκοολικοί. Ο Παττακός ήταν Τοξότης. Είστε εκνευριστικά χαρούμενοι και όλοι θέλουν να σας σπάσουν στο ξύλο. Δεν θυμάστε αν έχετε σεξουαλική ζωή από το πολύ αλκοόλ.
Αιγόκερως 22/12 - 19/1
Είστε άτομα με ανεπτυγμένη αίσθηση της περιπέτειας. Σας αρέσει να σκαλίζετε τη μύτη σας. Είστε αναιδείς, φαντασμένοι και καθίκια. Προσπαθείτε να δώσετε την εντύπωση ότι είστε καλλιεργημένοι ενώ είστε άξεστοι.
Υδροχόος 20/1 - 19/2
Οι Υδροχόοι είναι φοβερά δημιουργικοί και εφευρετικοί. Σπάνε τα νεύρα όλων με τις περίεργες ιδέες τους. Είναι μανιακοί και ξεροκέφαλοι. Έχουν ροπή στην κοπρολαγνεία το ξύλο και είναι συνήθως αμφισεξουαλικοί. Τους αρέσει το Frisbee και οι περισσότεροι Υδροχόοι είναι στα ψυχιατρεία.
Ιχθείς 20/2 - 20/3
Είστε ένα πολύ ευαίσθητο ζώδιο. Προσέξτε μη σπάσετε! Γκρινιάζετε συνεχώς και τα περιμένετε όλα από τους άλλους, χωρίς να προσφέρετε τίποτα. Είστε νευρωτικοί, εγωιστές και παλιοχαρακτήρες. Οι γυναίκες Ιχθείς είναι Κατίνες και οι άντρες κατουριούνται στον ύπνο τους και μετά τα 35.

Ζώδια και εμπόδια…
Ο Κριός θ' αρχίσει να κουτουλάει το εμπόδιο... θα μπουκάρει σαν οδοστρωτήρας! Χτύπα - χτύπα θα ρίξει το εμπόδιο και θα ασχολείται μετά με το καρούμπαλο μπαίνοντας σ' έναν φαύλο και ατέρμονο κύκλο χτύπων του κεφαλιού στον τοίχο.

Ο Ταύρος, θα περιμένει το εμπόδιο να φύγει μόνο του πίνοντας φραπέ σταυροπόδι. Το εμπόδιο δε θα φύγει, ο καφές όμως σίγουρα θα τελειώσει.

Ο Δίδυμος, θα ψάξει για άλλο δρόμο...

Ο Καρκίνος θα επιχειρήσει να τα φτιάξει με το εμπόδιο: Είναι ο σταθμός του προορισμού του, θα το πιάσει με τις δαγκάνες του και θα το κουβαλάει με απίστευτη προσκόλληση και με κίνδυνο να πάθει ασφυξία το εμπόδιο... Στο τέλος όταν το εμπόδιο ξεπεραστεί, θα μελαγχολήσει.

Ο Λέων, θ' αρχίσει να βρυχάται στο εμπόδιο, να κάνει στην άκρη... αν φυσικά το εμπόδιο αξίζει τον κόπο ν' ασχοληθεί μαζί του.

Η Παρθένος, θα αρχίσει να γκρινιάζει στο εμπόδιο, μέχρι αυτό να το βάλει στα πόδια.

Ο Ζυγός θ' αρχίσει διπλωματικές συναλλαγές με το εμπόδιο... Στην προσπάθεια να το ξεπεράσει, θα δημιουργήσει πολλαπλά επιπλέον εμπόδια και μετά θα φρικάρει.

Ο Σκορπιός, θα κάτσει ήσυχα, θα επισημάνει τα αδύνατα σημεία του εμποδίου, αλλά δε θα του αρκεί να το εξουδετερώσει. Θα κολλήσει με εμμονή, μέχρι να το καταστρέψει εντελώς ή να καταστραφεί...

Ο Τοξότης, θ' αρχίσει να φιλοσοφεί την ύπαρξη του εμποδίου, μετά θ' αρχίσει να νευριάζει, διότι του στερεί την ελευθερία, και του κόβει το δρόμο, μετά θα ξεχαστεί και θ' αρχίσει να παίζει με το εμπόδιο κι όταν βαρεθεί, κάτι που του συμβαίνει πολύ εύκολα, θα αρχίσει να το κλωτσάει, χωρίς να λογαριάζει πού βαράει...

Ο Αιγόκερως όταν δει ένα εμπόδιο, θα κοιτάξει να βρει ένα σημείο κατάλληλο για να το πηδήξει και θα φύγει...

Ο Υδροχόος, θα βρει στο εμπόδιο κάτι πρωτοποριακό, κάτι θετικό, μετά θ' αρχίσει διάλεξη στο εμπόδιο, για το αντιδεοντολογικό της ύπαρξής του, και στο τέλος θα εφεύρει ένα καλύτερο εμπόδιο, για να το αντικαταστήσει.. οπότε θα το έχει εξουδετερώσει.

Ο Ιχθύς, θα προσπαθήσει να περάσει, ή να γλιστρήσει απ' το εμπόδιο όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Υπάρχει περίπτωση να το ερωτευτεί, λόγω έμφυτης τάσης μαζοχισμού, ή να μην το θεωρήσει εμπόδιο, διότι δεν ξέρει πού πηγαίνει, οπότε μάλλον δε θα ενοχληθεί.

Τα Ζώδια μετά το σεξ…
Κριός : Ωραία, πάμε πάλι από την αρχή...
Ταύρος : Καλό ήτανε... Να κοιμηθούμε τώρα;
Δίδυμοι : Μήπως είδες πουθενά το τηλεκοντρόλ;
Καρκίνος : Πότε παντρευόμαστε;
Λέων : Καλά ε; Δεν παίζομαι...
Παρθένος : Πρέπει να πλύνω τα σεντόνια...
Ζυγός : Μου άρεσε, αν σου άρεσε...
Σκορπιός : Έχω την αίσθηση πως πρέπει να σε «λύσω»...
Τοξότης : Μη με πάρεις τηλέφωνο, θα σε πάρω εγώ
Αιγόκερως: Α! Έχεις και πιστωτικές;
Υδροχόος : Τώρα ας το δοκιμάσουμε και χωρίς τα ρούχα μας!
Ιχθείς : Πως είπαμε πως σε λένε; Σίγουρα δεν σας θυμίζει κάτι ;


Τα ζώδια μπροστά σε μια καμένη λάμπα…
ΚΡΙΟΣ
Προσπαθώντας να βγάλει την λάμπα, ξεχαρβαλώνει και το ντουί. Αγανακτισμένος ξεριζώνει το καλώδιο και φεύγει.
ΤΑΥΡΟΣ
Πόσο κάνει μια λάμπα;
ΔΙΔΥΜΟΙ
Θα ανάψει ένα φακό και θα συνεχίσει να μιλάει στο τηλέφωνο.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Όταν πεισθεί ότι η λάμπα είναι οριστικό παρελθόν, θα την αφήσει στη θέση της για να του θυμίζει τις έντονες στιγμές που πέρασαν μαζί.
ΛΕΩΝ
Πρώτα παίρνοντας το κατάλληλο ύφος θα βγάλει ένα λογύδριο για το δράμα της καμένης λάμπας. Ύστερα, και μέσα σε μια επιβλητική τελετή εγκαινίων, θα φωνάξει έναν Παρθένο για να κάνει την αλλαγή, ενώ αυτός, από μακριά για να μη σκονίζεται, θα εποπτεύει.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Θα κλείσει τον γενικό και θα πάρει μια καρέκλα, αφού πρώτα βάλει εφημερίδες για να μη λερώσει. Στη συνέχεια θα καθαρίσει το ντουί με οινόπνευμα και βαμβάκι και την λάμπα με υγρό πανί που δεν αφήνει χνούδια. Ακολουθεί πιάσιμο της λάμπας με χαρτομάντιλο και βίδωμα. Τελειώνοντας: απολύμανση της λάμπας εκ νέου, φύλαγμα της παλιάς για πιθανή αξιοποίησή της, η καρέκλα στη θέση της και μετά από δυο ώρες όλα είναι στην εντέλεια.
ΖΥΓΟΣ
Ακόμα συσκέπτεται γιατί δεν έχει αποφασίσει το σχήμα και το χρώμα της λάμπας.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Θα βγάλει επιτέλους τα μαύρα γυαλιά του
ΤΟΞΟΤΗΣ
Αφού διαβάσει τα πάντα για τις λάμπες φθορισμού, τα ευγενή αέρια, τα φωτόνια, τα Θεοφάνεια και τον Φλάς Γκόρντον, θα προεκτείνει το καλώδιο της λάμπας του διπλανού δωματίου.
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Πρώτα θα περιμένει το πόρισμα της πραγματογνωμοσύνης. Ύστερα θα υποβάλει γραπτή αίτηση ? δήλωση με χαρτόσημο, αριθμό πρωτοκόλλου κ.λ.π. Θα περιμένει δυο τρεις μέρες για να την εγκρίνει και τελικά θα αναθέσει την εργασία σε ειδικό τεχνικό.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Θα ζητήσει την συγκατάθεση της λάμπας για την αλλαγή. Μετά την άρνησή της, θα συντάξει ? το μανιφέστο του ηλεκτρολόγου? και θα την καταργήσει.
ΙΧΘΥΣ
Ποια λάμπα; Δεν βλέπω τίποτα

Ζώδια και δώρα
Ο κριός αγοράζει το πρώτο πράγμα που πιάνει το μάτι του. Σιγά μην χάσει χρόνο για να ψάξει για κάτι καλύτερο…

Ο ταύρος θα ψάξει για καμία ευκαιρία σε κανένα ξεχασμένο μαγαζί ή το πολύ πολύ να σας πάρει κάτι από το «ότι πάρεις 1€» αν είναι δε το δώρο για παιδάκι, ένα γουρούνι κουμπαράς είναι ότι πρέπει. Άσε που από μικρό πρέπει να μάθει την αποταμίευση….

Ο δίδυμος θα ξανατυλίξει το δώρο που του έκαναν πέρυσι και δεν χρησιμοποίησε ποτέ…Θα το έδινε κι έτσι αλλά είναι αρκετά έξυπνος για να σκεφτεί ότι μπορεί να έχει κάρτα μέσα και θα γίνει ρεζίλι…

Ο καρκίνος θα σας πλέξει κανένα πουλόβερ ή θα σας φέρει το γλυκό φτιαγμένο απ' τα χεράκια του. Αν είστε τυχερός μπορεί και να μαγειρεύει καλά…

Ο Λέων θα κάνει μια φιλανθρωπική δωρεά στο όνομά σας. Δώρο άδωρον μιας και νομίζει ότι όλος ο κόσμος ζει για την υστεροφημία του όπως κι αυτός…
Τα δώρα του Παρθένου είναι συνήθως άχρηστα αλλά έχουν άψογο περιτύλιγμα…δεν πειράζει έτσι κι αλλιώς κι αυτοί άχρηστοι είναι οπότε καλύτερα να μην τους έχετε και φίλους.

Ο Ζυγός το πιο πιθανόν είναι να μην σας κάνει δώρο επειδή δεν μπορεί να αποφασίσει…Μέχρι του χρόνου θα έχει βρει…

Ο σκορπιός πάλι θα σας κάνει δώρο μια αξέχαστη νύχτα…Εγώ που έχω ασθενική μνήμη πειράζει που θέλω κάτι χειροπιαστό;

Ο τοξότης θα σας κάνει δώρο ένα σουβενίρ από καμία χώρα ή νησί που επισκέφτηκε για να σας θυμίζει πως είναι πολυταξιδεμένος.. Λες και μας χρειάζεται η χαβανέζα χορεύτρια πάνω στο κομοδίνο

Ο Αιγόκερος θα σας χαρίσει καμία πένα με τα αρχικά σας χαραγμένα…Χρήσιμο δώρο αν σκεφτεί κανείς ότι τους έχουμε γραμμένους….

Ο Υδροχόος δεν θα ψάξει πολύ. Θα αγοράσει δώρα on-line. Άντε να μη σου κάνει και να θες να το αλλάξεις…

Ο ιχθύς θα φυτέψει ένα δέντρο προς τιμήν σας ή θα σας πάρει καμιά γλαστρούλα…Θα τον θυμάστε όμως κάθε φορά που θα βρίζετε γιατί πρέπει να την ποτίσετε…

Ζώδια και κεράκια
Ο Κριός δεν χρειάζεται να κάνει ευχή γιατί νομίζει ότι τα έχει όλα

Ο ταύρος εύχεται να του κάνουν κάθε μέρα δώρα. Είναι αδικία να έχουμε μόνο μια φορά γενέθλια.

Ο Δίδυμος εύχεται να γράψει ένα Best seller. Και λεφτά θα βγάλει και θα γίνει γνωστός.

Ο Καρκίνος πάλι θέλει υγεία και ευτυχία για την οικογένειά του. Οι υπόλοιποι ας πάνε να πνιγούνε.

Ο Λέων σβήνει τα κεράκια και φαντασιώνεται ότι παίρνει Όσκαρ. Εμ βέβαια τέτοιες ψωνάρες που είναι….

Ο Παρθένος εύχεται να μην γίνει τίποτα και αναστατώσει τη ζωούλα τους. Έτσι όπως φοβούνται αυτοί και τη σκιά τους και το Λόττο να τους κάτσει δεν θα ξέρουν τι να κάνουνε….

Ο Ζυγός θα ευχηθεί να έρθει επιτέλους το ιδανικό τους ταίρι. Μόνοι τους δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα….

Οι Σκορπιοί είναι τόσο κουτσομπόληδες που εύχονται να μάθουν τα μυστικά των υπολοίπων…

Οι τοξότες εύχονται να αποκτήσουν σοφία, γαλήνη και φυσικά ένα ολοκαίνουργιο, πανάκριβο ζευγάρι αθλητικά παπούτσια…μην ξεχνιόμαστε κιόλας…

Ο Αιγόκερως θα ευχηθεί αύξηση στη δουλειά. Λες και ξέρουν τι να τα κάνουν τα λεφτά…

Οι Υδροχόοι εύχονται να γίνει επιτέλους γνωστό πόσο διάνυες είναι και να σωθεί η χελώνα καρέττα-καρέττα…

Οι Ιχθείς τέλος εύχονται παγκόσμια ειρήνη έτσι κι αλλιώς αυτοί τα έχουν όλα… Posted by Picasa

Monday, October 31, 2005

εις την Ζάκυνθον !!

 


Είχαμε χρόνια να πάμε στη Ζάκυνθο. Οκτώ για την ακρίβεια. Τότε ήμουν με την κοιλιά στο στόμα και με παρέα μα εντελώς έξω από τα γούστα μου. Εδώ ταξίδεψα 7 μηνών έγκυος μόνη μου με Κτελ μόνο και μόνο για να αλλάξω παραστάσεις, στην παρέα θα κόλλαγα; Τουτέστιν είδα το τίποτα και γεύτηκα το καθόλου. Τώρα όμως και το ξενοδοχείο είναι σούπερ και η παρέα καλότατη και τα τέκνα μας μαζί.

Αγωνία.... που να πάμε; Τι να δούμε; Που να φάμε και τι; Που να πιούμε καφεδάκι γευστικό και με θέα; Καμμιά έκθεση, κανά μουσείο; Τι να αγοράσω η μανιώδης καταναλώτρια; Είναι εύκολες οι μετακινήσεις με taxi ή κτελ ή θα με κατακλέψουν την πρωτευουσιάνα; Εις τη νήσον λοιπόν ! όρτσα τα πανιά καπετάνιε

...........

Τελικά μια χαρά τα καταφέραμε και έτσι, χωρίς χαρτάκια και σημειώσεις.

Ο καιρός υπέροχος για τον κυκλοθυμικό μου χαρακτήρα. Καλοκαίρι την Παρασκευή, Συννεφιά το Σάββατο με ολίγες απογευματινές ψιχάλες, αρκετή ψύχρα την Κυριακή. Ωραιότατα.

Ξενοδοχείο Στροφάδες στο Τσιλιβή. Δεν ξέρω αν όντως αξίζει τα τέσσερα του αστεράκια αλλά το όλο σύνολο ήταν θετικότατο. Παντού μάρμαρο και πέτρα, καργιόλες αντί τυποποιημένων κλινών, καθαρό, ευγενικότατο σέρβις...Αυτή η πισίνα του δε στο λαιμό μου έκατσε. Την γκρίνια που έφαγα από τα πιτσιρίκια επειδή δεν τα ξαμόλυσα στα νερά της θα την ακούω για χρόνια.

Γυρίσαμε σχεδόν όλο το νησί. Βόρεια, νότια, ανατολικά και δυτικά. Από πάνω ως κάτω. Από Κερί, Λαγανά, Βασιλικό ως άνω Βολίμες και Άγιο Νικόλαο μέχρι Καλαμάκι, Κοιλιώμενο και Άγιο Λέοντα. Αν εξαιρέσω τις έντονα τουριστικοποιημένες περιοχές σαν πόλεις φαντάσματα του Φαρ Ουέστ με μια χούφτα ξέμπαρκους τουρίστες, υπέροχο νησί. Απ' όλα έχει! Ψηλά βουνά, Κάμπο, θάλασσα, Κατσίκια και αγελάδια, ανέμελες κότες και γαλόπουλα, όμορφα σπιτάκια. Χρωματιστά. Μπλε, πράσινα, κίτρινα, κεραμιδί. Χρώμα, πολύ χρώμα!

Date one: Στο κέντρο του νησιού, πάνω από το λατομείο (ξεχνάω την περιοχή) έκλεψα ελιές. Ναι κυρ Τάδε μου, εγώ τις ξάφρισα τις ελίτσες σου. Αλλά έχω και λαφρυντικό. Δεν ήταν μια απλή αμαρτία, ήταν μάθημα του "εμείς και ο κόσμος" κεφάλαιο "το μάζεμα της ελιάς". Μα να μην μάθω στα παιδιά μου πως μαζεύουν τις ελιές; Ε, καλά, περίπου! Μα τι να κάνω η δόλια η πρωτευουσιάνα; μέχρι να περάσουν όλοι οι διαγωνιζόμενοι από το σημείο χρονομέτρησης (7ο Ζακυνθινό ράλι Ζακύνθου - οργανωτική επιτροπή) τι να έκανα μέχρι να τελειώσει ο αγών; Μαζέψαμε λουλουδάκια, κυκλάμινα, κρινάκια με τα μικρά, κάναμε περίπατο, βγάλαμε φωτό μέσα, έξω και πάνω από την κουφάλα της ελιάς, ε,βαρέθηκα. Έκαιγε και ο ήλιος, κόρωσα! Μαχαίρι για χόρτα δεν είχα, κρίμα τόσες καυκαλίθρες... Οι ελιές όμως, κούτσικες και αμάζευτες με παρακαλούσαν να τις πάρω μαζί μου. Τσάντα δεν είχα και έκανα την πρώτη μου αμαρτία. Έκοψα την πλαστική Ελληνική σημαία από το επίσης πλαστικό κοντάρι της και μαζί με τα τερατάκια κάναμε την δεύτερη αμαρτία, συγγνώμη, μάθημα ήθελα να πω. Την γεμίσαμε λαμπερές μαύρες, πράσινες και μωβ ελίτσες. Καλά που η σημαιοσακουλίτσα ήταν μικρή για θα ξεπαστρεύαμε τα δέντρα. Και ενώ πίστευα ότι κανείς δεν μας έβλεπε χωμένους στα δέντρα να χαμηλώνουμε κλαδιά και την αφεντομουτσουνάρα μου με κάπρι παντελόνι, διχτυωτό καλσόν και γοβάκι Καλογήρου, περνά ένα από τα αυτοκίνητα του συλλόγου όπου συνοδηγός η ηλικειωμένη μητέρα του οδηγού φωνάζοντας μου:

- "είναι παχιές οι ελιές;"
- τι είπε; που είναι το Grecotel;
- άει μωρή πόντια, ρώτησε αν είναι παχιές οι ελιές
- ε;

Αφού αντιλήφθην πως αόρατη δεν είμαι και σίγουρα κανείς δεν θα πιστέψει το μάθημα περί γεωπονίας, μπήκα στο γιότα χι.
Μεσημεριανό στον "αδελφό του Κώστα" στον Βασιλικό. Δεν ξέρω τι λέει ο Κώστας, ο αδελφός του όμως είναι απίθανος. Ωραία μεζεδάκια, τυροπιτάκια με μια ιδέα σκόρδου, το κλασσικό ραγού κλπ κλπ. Πέτρινο κτίσμα μέσα σε αγρόκτημα. Άνετη, φιλική ατμόσφαιρα, αυλή τεράστια και καντάδες πονηρές που σού΄κλειναν το μάτι!

Date two: Νέα διαδρομή, από Τσιλιβή πάνω στον Άη Νικόλα στο πιο βόρειο τμήμα του νησιού. Δεν μου άρεσε καθόλου. Όχι η διαδρομή, το επίνειο. Δεν ξέρω τι λέει το καλοκαίρι αλλά το φθινόπωρο τηρεί σιγή ιχθύος!! Ευτυχώς καθίσαμε μόνο για έναν καφέ που ήταν και νερομπλουμ, μας έφαγε ο σκύλος το καπάκι από τον στυλό και άντε να συνεφέρω τον μικρό και φύγαμε για άνω Βολίμες, Κοιλιώμενο από την δυτική πλευρά, κάτω στον κάμπο και τσουπ ξανά στο λιμάνι της Ζακύνθου. Στο μεσοδιάστημα βέβαια μάζεψα και φάγαμε κατακόκκινα κούμαρα στις άνω Βολίμες. ΄Ηταν τόσο γινωμένα και μελωμένα που δεν μπορούσα να τα μεταφέρω. Η κατανάλωση τους λοιπόν έγινε επί τόπου, αφού τα βγάλαμε φωτό για το ντοκουμέντο της υπόθεσης. Με εξέπληξε το γεγονός ότι δοκίμασαν και τα μικρά, τα βρήκαν υπέροχα και ζητούσαν και άλλα και άλλα και άλλα. Χωρίς να μετριάσω στο ελάχιστο την νοστίμια τους μάλλον έφταιγε το γεγονός ότι πεινούσαν τα άμοιρα, είχε πάει μεσημέρι πια.
Πιο κάτω το σταμάτημα για.....κατούρημα είχε και τα καλά του. Κατακόκκινα τσαμπάκια μύρτιλα !!! Αμάαααν σακούλα γιοκ. Νο problema, αδειάζω επί τόπου μπουκαλάκι νερού και γεμίζω με καρπούς μυρτιλιάς. Είχε και τίμημα όμως τα τρυπημένα μου χέρια από τα αγκάθια. Δε βαριέσαι!!
Φαγητό στον Θεοδωρίτση-Η ταβέρνα που λέγαμε. Πάλι στον Βασιλικό, πάλι πέτρινο, πάλι αυλή μεγάλη και άνετη. Πίσω βουνό, μπροστά το χάος του γκρεμού. Τέτοιο χάος που το πλοίο κάτω δεν ξεχώριζε αν ήταν τοπικό ή από τα μεγάλα για Ιταλία. Νοστιμιές ίδιες παντού στο νησί. Μοσχάρι ραγού, γεμιστό χωριάτικο κοτόπουλο, κουνέλι, γαρδούμπα που δεν θυμάμαι πως την λένε κ.ο.κ. Τίμησα το κοτόπουλο και άει σιχτίρ στην γρίπη τους. Νοστιμότατο ήταν το άτιμο. Και κει που μου φάνηκε πως ακόμη πεινούσα, έκανα την υπέρβαση και πρότεινα γλυκό. Τι να διαλέξουμε; Παγωτό με κυδώνι, φρυγανιά ή μπανόφι; Είπα μπανόφι. Τόσα και τόσα διάβασα εδώ πέρα για τούτο γλυκάκι, να μη το δοκιμάσω; Βάση τσιζκέικ, κρέμα, καραμέλα, μπανάνα φρέσκια ΚΑΙ σαντιγύ να'ρθεί να μου βγει από την μύτη. Υπέροχο, μοναδικό αλλά βαρύ ρε παιδί μου, μολύβι! Στο στομάχι μου έκατσε. Μια ώρα βογκούσα ξαπλωμένη μέχρι να με πάρει λίγο ο ύπνος να συνέλθω. Ένα σας λέω, αν πεινάτε φάτε μπανόφι. Θα σας κρατήσει όλη την ημέρα ΚΑΙ την επόμενη και θα σας μείνει και η γλύκα.

Date three: Επιστροφή
Τα μπογαλάκια μας και πίσω στην δικιά μας παραλία. Με τις κλεμένες Ζακυνθινές ελίτσες μας, τα μύρτιλα μας, τα μαντολατα, τσι μάντολες και δυο χνουδωτές καρέτα καρέτα -τάχα μου τάχα μου- παραμάσχαλα. Κεράκι στον Άη Διονύση (μεγάλη η χάρη του). Προσκύνημα ούτε λόγος. Μια ουρά...... άλλη φορά. Έτσι και αλλιώς το υποσχέθηκα. Θα ξανάρθουμε. Αυτή η πισίνα πολύ τους στοίχησε. Και δεν θέλουν αλλού. Όχι κύριε. Την ίδια θέλουν, στο ίδιο ξενοδοχείο, στο ίδιο νησί.
Στη Ζάκυνθο λοιπόν και δαγκωτό!!!

υ.σ. κυρ Τάδε μου, μη στεναχωριέσαι και μη σιχτιριάζεις. Οι ελίτσες σου είναι σε καλά χέρια. Ξεκουράζονται τώρα σε νεράκι και για καμμιά 40αριά μερούλες. Μετά θα αλλάξουν πλευρό στο αλάτι και στο λεμόνι. Και όταν ξυπνήσουν με το καλό κατά την νηστεία των Χριστουγέννων, θα τις φάμε στην υγειά σου να μας συγχωρνάς... Posted by Picasa

Friday, July 29, 2005