όλα τά'χε η Μαριωρή, το φερετζές της έλειπε...

Σύκα αυγουστιάτικα

Καλοκαίριασε. Τέλεια. Ραντάκι, σορτσάκι, πεδιλάκι, καφεδάκι και μεζέ στην βεράντα επί καθημερινής βάσεως. Απογευματινές ποδηλατάδες στις γειτονιές, αρμύρα, ούζο, ηλιοβασίλεμα.

Δεν με συγκινεί το καλοκαίρι για την ζέστη βέβαια, ούτε για τη θάλασσα τόσο, εγώ είμαι του βουνού παιδί, αλλά για τα φρούτα τα καλοκαιρινά. Κεράσια χάντρες, καρπούζια δροσερά, πεπόνια γλυκά, κορόμηλα ξυνούτσικα, ροδάκινα , γιαρμάδες, βερύκοκα βελούδινα, νεκταρίνια ζουμερά, σταφύλια μεστά και πάνω από όλα....σύκα. Σύκα μελένια. Μικρά, μεγάλα, πράσινα, μαύρα, βασιλικά και μη. Σύκα αυγουστιάτικα !

Ένα πανεράκι μαύρα γλυκύτατα σύκα, μαζεμένα από την δική μας συκιά εν Αιγίνης είναι το καλύτερο πρωινό. Είναι μελωμένα, μα πιο νόστιμα αν τα μαζέψεις μοναχός σου, με γυμνά χέρια και μπράτσα αψηφώντας το γαλακτώδες υγρό τους και τα σκληρά άγρια φύλλα τους. Γιατί η συκιά μας έχει μαύρα σύκα αλλά όχι βασιλικά. Είναι μικρά, γλυκά, στάζουν μέλι και το φύλλωμα της είναι άγριο και σκληρό σαν γυαλόχαρτο. Πολύ καλό αυτό, λέει η μαμά Κωνσταντινιά, γιατί την προστατεύουν από τις αρρώστιες.

Κάποτε, τα αυγουστιάτικα σύκα τα μάζευε μόνο ο πατέρας μου, ήταν μια από τις αγαπημένες του ασχολίες και το πιο αγαπημένο του φρούτο. Τα δέντρα τα είχε φυτέψει ο ίδιος, τα περιποιόταν ο ίδιος και εκείνος πάλι μάζευε τους πολύτιμους καρπούς κάθε πρωί για το πρωϊνό όλων μας, συνοδία ψωμιού, τυριού και καφέ.. Ότι περίσσευε γινόταν και ακόμη γίνεται ρετσέλι. Τώρα, η σκυτάλη είναι στα δικά μας χέρια και κάθε φορά που μαζεύω σύκα εκτός των άλλων θυμάμαι και πόσο προνοητικός και προσεκτικός άνθρωπος ήταν. Φορούσε πάντα ένα πουκάμισο με μακριά μανίκια και γάντια για να προστατέψει τα χέρια και τα μπράτσα από τον γαλακτώδη χυμό τωνφρούτων και το άγριο φύλλωμα. Δεν του μοιάζω...κάθε φορά όρμώ ανυπόμονα και με λαχτάρα να συλλέξω τους μελωμένους καρπούς και όπως είναι φυσικό κάθε φορά καταλήγω να τους απολαμβάνω με χέρια άσπρα από το τάλκ. Χαλάλι!!

Ο Αιγινήτικος τόπος φημίζεται όχι μόνο για τα κανάτια (που τα γνήσια δεν τα βρίσκεις πια) και τα φυστίκια αλλά και για τις πολλές πάμπολλες συκιές και φραγκοσυκιές. Μια από αυτές ζει και βασιλεύει σε μια γωνιά του κήπου μας. Την ποτίζουμε,την φροντίζουμε και όλο λέω να φτιάξω μια μαρμελάδα με τους καρπούς της και όλο λόγια είμαι.

Προς το παρόν, φτιάχνουμε ρετσέλι. Το σύκο, εμείς οι Πόντιοι το κάνουμε ρετσέλι. Δεν είναι γλυκό του κουταλιού μα κι ούτε μαρμελάδα. Είναι κάτι άλλο, κάτι μοναδικό. Για το γλυκό του κουταλιού χρειάζεσαι άγουρα συκαλάκια. Για την μαρμελάδα ώριμα και λειωμένα. Στο βασιλικό όμως «ποντιακό» ρετσέλι, τα σύκα τα θέλουμε ώριμα και ολόκληρα. Με το κοτσανάκι τους για να μην διαλυθούν.
Τρώγεται και σκέτο (σαν γλυκό κουταλιού), αλλά είναι "άπαιχτο" πάνω σε παχιά φέτα χωριάτικου ψωμιού με λίγο βουτυράκι. Την Σαρακοστή χωρίς βούτυρο είναι το καλύτερο πρωινό.

Ιδού και η παραδοσιακή συνταγή της μαμάς Κωνσταντινιάς. Είπαμε, της μαμάς της, της γιαγιά της και όλο προς τα βάθη των χρόνων.

Η απλότητα της γεύσης σε όλο της το μεγαλείο.....


Ρετσέλι

Υλικά

2 κιλά ώριμα σύκα ολόκληρα με το κοτσάνι τους πολύ καλά πλυμένα
1 κιλό ζάχαρη
2-3 ποτήρια νερό

Ετοιμασία

Σε μία μεγάλη κατσαρόλα βάζουμε το νερό με την ζάχαρη, να βράσει σε σιγανή φωτιά ώσπου να λειώσει η ζάχαρη και να γίνει σιρόπι.

Αφήνουμε το σιρόπι να πάρει 1-2 βράσεις και ρίχνουμε τα σύκα.

Τα αφήνουμε σε σιγανή φωτιά έως ότου μαραθούν.

Κάπου-κάπου ανακατεύουμε και ξαφρίζουμε εάν κάνει αφρό.

Χρειάζεται περίπου 1 - 1/2 ώρα γιατί το σύκο είναι ολόκληρο και βγάζει και αυτό το δικό του νεράκι.

Για να είμαστε σίγουροι ότι το σιρόπι έχει δέσει καλά, ρίχνουμε μία σταγόνα πάνω στο νύχι μας, εάν δεν απλώσει η σταγόνα το σιρόπι είναι έτοιμο.

Το αφήνουμε στην κατσαρόλα ώσπου να κρυώσει. (Εάν δηλαδή το φτιάξαμε το απόγευμα θα το αφήσουμε έως το πρωί.) και γεμίζουμε βάζα τα οποία έχουμε πλύνει και σκουπίσει πολύ καλά. Σκεπάζουμε τον λαιμό του βάζου με ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο και κλείνουμε με το καπάκι ερμητικά.

Τα βάζα δεν χρειάζεται να είναι αποστειρωμένα εάν το σιρόπι είναι καλά δεμένο.Εναλλακτικά - καλού κακού - μπορούμε να τα διατηρήσουμε στο ψυγείο. Διατηρούνται για πάρα πολύ καιρό.

Καλή πετυχεσιά!